Mea culpa! Δεν θυμάμαι τι έκανα όταν έκλεισε η ΕΡΤ
26.05.2015
Ναι, ναι! Ένοχη, κα Πρόεδρε. Να υποστώ τις συνέπειες. Κι εγώ κι ο Γιουνκέρ. Λέτε να έπινε τζιν & τόνικ, ο αθεόφοβος, όταν έπεφτε το μαύρο στην ΕΡΤ;
Τζίνα Μοσχολιού
Δέκα ώρες πέρασαν κι ακόμα προσπαθώ να θυμηθώ τι σκατά έκανα όταν έκλεισε η ΕΡΤ. Λες και περιμένω έξω από την αίθουσα της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας να περάσω την ανάκριση της Ζωής, κάθιδρη και τρεμάμενη σαν τότε που έδινα προφορικά στο πανεπιστήμιο και αντί να διαβάσω το προηγούμενο βράδυ έπινα τζιν & τόνικ.
Αυτό το τελευταίο είναι έμμεση δήλωση στήριξης στον Γιουνκέρ, για τον οποίο διάβασα κι εγώ την καταγγελία συναδέλφου μου ότι εθεάθη να πίνει. Κάτι εντελώς αναμενόμενο, αφού δεν το κρύβει ο άνθρωπος, αλλά, αφού σοκαρίστηκε η συνάδελφος να μην το γράψει; Λες να έπινε ο ασεβής όταν έκλεισε η ΕΡΤ;
Θυμάμαι πως ενοχλήθηκα με ακρότητες εκατέρωθεν, θυμάμαι πως τσακώθηκα, και θυμάμαι με πόση κατανόηση αντιμετώπιζα κι αντιμετωπίζω τα επιχειρήματα κάποιου που χάνει τη δουλειά του. Αλλά ακόμα δεν θυμάμαι τι έκανα όταν έκλεισε η ΕΡΤ.
Μα το διάολό μου, να μη θυμάμαι τι έκανα όταν έκλεισε η ΕΡΤ… Θυμάμαι, βεβαια, πολύ καλά τα ανήσυχα τηλεφωνήματα στους συναδέλφους που ξαφνικά έχασαν τη δουλειά τους, θυμάμαι να σκέφτομαι πως κάποτε μπορεί να ζήσω ακριβώς το ίδιο πράγμα στο δημόσιο μέσο που εργάζομαι, θυμάμαι τη δυσκολία να δω τα πράγματα ψυχρά, χωρίς όχι το συναδελφικό, αλλά τον ανθρώπινο παράγοντα, ακόμα και για ανθρώπους και καταστάσεις που δεν μου άρεσαν στην ΕΡΤ, τα θυμάμαι όλα αυτά, αλλά δεν θυμάμαι τι έκανα όταν έκλεισε η ΕΡΤ. Θυμάμαι πως δεν πήγα στο προαύλιο, σίγουρα θυμάμαι πως δεν πήγα, δεν θυμάμαι όμως γιατί.
Θυμάμαι πως ενοχλήθηκα με ακρότητες εκατέρωθεν, θυμάμαι πως τσακώθηκα, και θυμάμαι με πόση κατανόηση αντιμετώπιζα κι αντιμετωπίζω τα επιχειρήματα κάποιου που χάνει τη δουλειά του. Αλλά ακόμα δεν θυμάμαι τι έκανα όταν έκλεισε η ΕΡΤ. Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν θα περάσω από την ανάκριση στη Βουλή εγώ, όπως πέρασαν ο Πρόεδρος, ο Διευθύνων και τα τρία μέλη του ΔΣ της νέας ΕΡΤ και άρα δεν είναι ανάγκη να στίβω το μυαλό μου και να ιδρώνω και να νιώθω μια αναίσθητη μουλάρα.
Κυρία Κωνσταντοπούλου μου, δεν θυμάμαι τι έκανα όταν έκλεισε η ΕΡΤ. Επίσης νομίζω πως, πέρα από όσα είπα στο ραδιόφωνο γι’ αυτό, δεν είχα καμιά συνεισφορά στον αγώνα κατά του μαύρου της ΕΡΤ. Το ομολογώ. Πρέπει να το δηλώσουμε, απλώς, αν είναι τυπικό προσόν αυτό για το ΔΣ της ΕΡΤ, πρέπει να μιλήσουμε, να ομολογήσουμε, να βγουν όλα στο φως. Είμαι έτοιμη να υποστώ τις συνέπειες. Δεν θυμάμαι τι έκανα όταν έκλεισε η ΕΡΤ.
Τα Καυδ-ερτ-ιανά Δίκρανα
26.05.2015
Της Μαριάνας Πυργιώτη
Το τέλος του Β’ Σαμνιτικού Πολέμου το 321 π.Χ. συνοδεύτηκε από μια σκηνή η οποία πέρασε στην ιστορία και χρησιμοποιείται πλέον σαν έκφραση που αποδίδει το νόημα μιας βαριάς ταπείνωσης. Πράγματι, τότε οι Ρωμαίοι υπέστησαν μια μεγάλη ήττα με μεγάλες απώλειες, καθώς μια ολόκληρη στρατιά παγιδεύτηκε ανατολικά της Καπύης, στα στενά με το όνομα Καυδιανά Δίκρανα. Η ήττα συνοδεύτηκε από μια παραδειγματική διαδικασία εξευτελισμού της στρατιάς από τους νικητές Σαμνίτες. Οι ηττημένοι υποχρεώθηκαν να περάσουν σε στρατιωτικό σχηματισμό, άοπλοι και ημίγυμνοι, κάτω από έναν ζυγό σε σήμα Π που σχημάτιζαν οι λόγχες των νικητών, και αφέθηκαν ελεύθεροι. Η έκφραση λοιπόν περνώ ή πέρασα από τα Καυδιανά Δίκρανα παραπέμπει σε μια βαριά ταπεινωτική διαδικασία.
Αυτή ακριβώς η εικόνα ήρθε στο μυαλό μου παρακολουθώντας, άλλοτε live και άλλοτε βιντεοσκοπημένα, αποσπάσματα της πολύωρης διαδικασίας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής για την έγκριση του νέου δ.σ., του προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΡΤ. Η πρόεδρος κάλεσε τα μέλη του δ.σ. να απαντήσουν τι ακριβώς έκαναν κατά την περίοδο που έκλεισε η ΕΡΤ. «Στο διάστημα από 11-6-2013 έως σήμερα ποια ήταν η συμβολή σας στην αποκατάσταση του ‘μαύρου’;
Πώς συμπράξατε στους αγώνες εργαζομένων;». Και είτε το πιστεύετε είτε όχι, οι άνθρωποι αυτοί απάντησαν. Άλλος είπε ότι διέκοψε τη συναυλία του, άλλος ότι πήγε στα πηγαδάκια, άλλος ότι έβριζε και χρεώθηκε για να έχει σήμα της ΕΡΤ Open και άλλος ότι στενοχωρήθηκε πάρα πολύ... Στη συνέχεια η κατά δήλωσή της επιστήθια φίλη της προέδρου ανέλαβε να στήσει το «Π» ρωτώντας αν η τάδε είναι βαφτιστήρα του τάδε ή αποφαινόμενη σαν οικονομολόγος και πολύ... «πρώην» στέλεχος του ιδιωτικού τομέα ότι οι ισχυρισμοί περί πλεονάσματος είναι προϊόν μείωσης μισθών και προσωπικού, οπότε η έμπειρη μάνατζερ αποφάνθηκε ότι «με αυτά τα στοιχεία καμία πολυεθνική δεν θα σας κρατούσε». Κατά τα λοιπά, πάμε... για BBC αλά γκρέκα!
https://www.makthes.gr/articles/GR/Gnomi/Mariana_Pyrgioti/Ta_Kayd-ert-iana_Dikrana
Από Ταγματάρχης... «στραβάδι»
Να το πω δυνατά; Παρακολουθώντας την συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, τρόμαξα! Τρόμαξα και με το ύφος και τους υπαινιγμούς της Ζωής Κωνσταντοπούλου και με την εισαγγελική αυταρχικότητα και τον τόνο της Ραχήλ Μακρή
Τρίτη 26 Μαΐου 2015
Πάρε μέρος στο μεγαλύτερο εγχείρημα για ανεξάρτητη δημοσιογραφία. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να βοηθήσεις. Γιατί το δικαίωμα στην ενημέρωση είναι δικαίωμα στη δημοκρατία. Αν δεν το στηρίξεις εσύ ποιος θα το κάνει;
Της Ναταλί Χατζηαντωνίου
Όχι δεν τρόμαξα με τις αιτιάσεις π.χ. της Ολγας Κεφαλογιάννη και του Χαράλαμπου Αθανασίου. Δεν περίμενα καλύτερο. Πολλώ δε μάλλον με την παρουσία και τις δηλώσεις του Μιχαήλ Αρβανίτη αφού εξέφρασε ούτως ή άλλως με ανατριχιαστική συνέπεια μία τρομαχτική εκδοχή της πολιτικής λειτουργίας.
Όμως με μερικούς απ’ όσους εκφράζουν την κυβερνώσα Αριστερά, αυτήν στην οποία πολλοί έχουμε εναποθέσεις τις ελπίδες μας για-αν μη τι άλλο-«αξιοπρέπεια» (αυτή δεν ήταν η λέξη που πολλούς μας κινητοποίησε και που την ειρωνεύονταν λυσσαλέα οι «εκσυγχρονιστές»;), τρόμαξα.
Ναι είναι θεμιτό να μην εγκρίνεις τον Λάμπη Ταγματάρχη για τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου στην ΕΡΤ. Επειδή ήταν εκεί κι επί άλλων «καθεστώτων»; Επειδή οι φήμες που τον συνόδευσαν κατά καιρούς σε κάνουν επιφυλακτικό; Επειδή τον θεωρείς φορέα μίας παλαιάς και συστημικής άποψης για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση; Επειδή δεν τον θεωρείς άμοιρο ευθυνών της κατάστασης των εργαζομένων; Επειδή τέλος-τέλος δεν τον γουστάρεις; Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις οφείλεις όμως εκ της θέσεώς σου να τηρείς τους κανόνες μίας ευπρόσωπης αντιπαράθεσης.
Εκτός κι αν έχεις στοιχεία εναντίον του… Είναι αυτονόητο ότι αν συμβαίνει αυτό, τότε ειδικά σε μία τέτοια καθ΄ ύλην αρμόδια Επιτροπή οφείλεις να τα προσκομίσεις. Διότι διαφορετικά η μέθοδος των υπαινιγμών και της ειρωνείας, του πείσματος και της εμμονής είναι απωθητική και άδικη. Ο,τι κι αν έχεις εναντίον του Λάμπη Ταγματάρχη ή άλλων μελών του δ.σ. οφείλεις να το πεις ανοιχτά να το μάθουμε κι εμείς από επίσημα χείλη κι όχι από διαρροές φημών σε φίλιες ιστοσελίδες. Ήταν ο Ταγματάρχης υπέρ του «μαύρου» και εναντίον των εργαζομένων στην ΕΡΤ; Πείτε το κυρία Ραχήλ Μακρή ευθέως κι αποδείξτε το, με τρόπο σαφέστερο, όμως, από την απομόνωση μιας παραγράφου σ΄ ένα παλαιό του κείμενο στο οποίο έγραφε ό,τι έλεγε κατά κανόνα ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και ό,τι έχουν γράψει πλείστοι άλλοι δημοσιογράφοι: Ότι για την παθογένεια της παλαιάς ΕΡΤ έφταιγαν όλοι (όχι βέβαια με την ίδια «ποσόστωση») από τους κυβερνώντες, τα κόμματα και την εκάστοτε διοίκησή της μέχρι όσους συνδικαλιστές κι εργαζομένους έκαναν τα στραβά μάτια ή και έπαιξαν στραβά παιχνίδια… Πείτε το κυρία Μακρή ευθέως αν έχετε στοιχεία για τη συγγενική ή την οικογενειακή του σχέση με μέλος του δ.σ. (Ελλη Παπακωνσταντίνου).
Με δυο λόγια αντί των ειρωνειών και των υπαινιγμών θα προτιμούσα ως τηλεθεατής και πολίτης μία ευθεία κατηγορία που και θα με διαφώτιζε και θα νομιμοποιούσε το αντιπαθητικό εισαγγελικό ύφος. Μόνο που αυτή βεβαίως θα προϋπέθετε εκτός της παρουσίασης αποδείξεων και μία επιπλέον ευθύνη. Να διαφωνήσει ανοιχτά κανείς με την επιλογή του υπουργού Επικρατείας και την πολλαπλώς εκπεφρασμένη σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού για τον διορισμό του συγκεκριμένου προσώπου.
Η διαδικασία κατέληξε νωρίς στην αρνητική ψήφο της κυρίας Μακρή η οποία δικαιολογήθηκε με βάση υπαινιγμούς που σε κάποιες στιγμές γειτνίαζαν με αυτό που λέμε «δίκην προθέσεων» (όταν π.χ. εκείνη επέμενε ότι στο δημοσίευμά του ο Ταγματάρχης εννοούσε το τάδε και όχι το δείνα). Είχε προηγηθεί αλλά και ακολούθησε μία άνευ προηγουμένου εξευτελιστική διαδικασία. Η απόλυτη ταπείνωση. Εισαγγελικό ύφος και κατηγορίες και κλήση σε απολογία. Μία διαδικασίααπόλυτης αναξιοπρέπειας. Ναι, μπορεί να θεωρείς τον Ταγματάρχη κακή περίπτωση. Εχεις όμως δικαίωμα να εξευτελίζεις μία επαγγελματική υπόσταση και μία πορεία χρόνων κατ΄ αυτό τον τρόπο; Προσθέτω κι εγώ την ψήφο μου σε όσους απορούν γιατί ο Ταγματάρχης δεν έφυγε. Το κάνω κι ας οσμίζομαι την απάντηση (προφανώς έχοντας εξασφαλισμένη τη στήριξη του πρωθυπουργού έκανε τα πικρά-γλυκά).
Η στάση της κυρίας Κωνσταντοπούλου και της κυρίας Μακρή χθες έδωσε δυστυχώς ένα πολύ κακό μάθημα. Ότι όταν είσαι υψηλόβαθμο στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, ότι όταν κατέχεις θέση εξουσίας, έχεις τη δυνατότητα να κάνεις επίδειξη ισχύος και να ταπεινώνεις ακόμα και αυτόν στον οποίον επέλεξε η κυβέρνηση να αναθέσει ό,τι οραματίζεται για την δημιουργία μίας πλουραλιστικής, δημοκρατικής ΕΡΤ. Αν αναγκάζεις αυτόν να σκύβει έτσι το κεφάλι, να ψελλίζει και να απολογείται επί 10ωρο μπροστά στις κάμερες καθώς ξεσκίζεις από το πέτο του Ταγματάρχη τα (όποια επαγγελματικά) παράσημα και τον μετατρέπεις σε κακομοίρη φαντάρο, «στραβάδι» υποκείμενο σε καψόνια, πόσο μεγαλύτερη, ψυχολογική αν μη τι άλλο, εξουσία μπορείς να του ασκήσεις κεκλεισμένων των θυρών; Αυτό θέλουμε; Έναν πειθήνιο, ταπεινωμένο, κακομοίρη διευθύνοντα σύμβουλο; Σ΄έναν τέτοιον θέλετε να αναθέσετε την ελεύθερη ΕΡΤ;
Στον αντίποδα ήταν η τοποθέτηση του Νίκου Φίλη: Διαυγής, ξεκάθαρη στο στόχο της, ευσύνοπτη, χωρίς μασημένα λόγια και υπαινιγμούς, αυστηρή, πολύ σκληρή και προειδοποιητική. Και το καλύτερο; Εντός των επιβεβλημένων ορίων του αμοιβαίου σεβασμού (που δεν είναι καθόλου απαραίτητο να κρύβει τις επιφυλάξεις) και της ευγένειας.
Ναταλί Χατζηαντωνίου
https://www.thepressproject.gr/article/77458
Οι δομές θα κρίνουν το μέλλον της ΕΡΤ
26 Μαϊ 2015,
Ντορίτα Λουκίσσα
Στα κάγκελα ξανά οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ. Παρά τις διαβεβαιώσεις, το τοπίο παραμένει θολό, με κυρίαρχο θέμα την άγνοια για τις δομές και το χρονοδιάγραμμα επαναλειτουργίας τους.
Το νέο Δ.Σ. της ΕΡΤ «πέρασε», με τον τρόπο που πέρασε τέλος πάντων, από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής (έτσι κι αλλιώς γνωμοδοτικό χαρακτήρα έχει) εν μέσω πυρών και αντεγκλήσεων και τώρα όλοι πλέον (εμπλεκόμενοι και μη) έχουμε καταλάβει πως το ψυχροπολεμικό κλίμα δεν περιορίζεται πλέον στους διαδρόμους του Ραδιομεγάρου.
Η επαναλειτουργία της ΕΡΤ εξελίσσεται όχι μόνο σε μείζον πολιτικό θέμα (το ξέραμε πως τέτοιο ήταν από την αρχή), αλλά και σε πόλο έντονης αντιπαράθεσης ακόμη και μέσα στους ενδοκυβερνητικούς κόλπους, μετά την απόφαση των Ζωής Κωνσταντοπούλου, Ραχήλ Μακρή και Νίκου Φίλη να «αντιδράσουν», ο καθένας με τον τρόπο του, στην τοποθέτηση του Λάμπη Ταγματάρχη.
Όμως αυτή τη στιγμή δεν είναι αυτό το κυρίαρχο θέμα.
Το ζήτημα είναι η έκδηλη αγωνία για το αύριο και κυρίως για το ποιες δομές θα επαναλειτουργήσουν και πότε.
Εν οίδα ότι ουδέν οίδα είναι το κυρίαρχο μότο που κυριαρχεί όχι μόνο στην Αγία Παρασκευή, αλλά σε ολόκληρη την Ελλάδα, όπου περιμένουν να πιάσουν δουλειά οι εργαζόμενοι (τυπικά από τις 30 Απριλίου) της ΕΡΤ.
Στο διά ταύτα τώρα, οι επόμενες κινήσεις είναι οι εξής...
Η «στέψη» του Δ.Σ. έγινε, οι επικεφαλής ήδη πήγαν στο Ραδιομέγαρο για ενημέρωση κι από αύριο αναμένεται να αναλάβουν και επίσημα τα καθήκοντά τους, ενώ επίκειται και μια συνάντηση των εκπροσώπων των δημοσιογράφων Νίκου Τσιμπίδα (ραδιόφωνο) και Μάχης Νικολάρα (τηλεόραση) με το νέο πρόεδρο Διονύση Τσακνή.
Στην πορεία θα κληθούν οι εργαζόμενοι να κάνουν αίτηση για την επαναπρόσληψή τους ώστε να ξεκαθαριστεί πόσοι είναι διαθέσιμοι, συνταξιούχοι κ.λπ. και να καθοριστεί ο τελικός αριθμός που υπολογίζεται γύρω στους 2.000. Όμως καθώς δεν είναι ξεκάθαρο πού θα εργαστούν (οι τοποθετήσεις θα γίνουν επί ίσοις όροις) πολλοί θα βρεθούν χωρίς αντικείμενο (για παράδειγμα, αν δεν λειτουργήσουν όλες οι Περιφερειακές ΕΡΑ και δεν ξαναβγεί το περιοδικό «Ραδιοτηλεόραση»).
Μετά, όταν θα συγκληθούν σε σώμα θα κληθούν να εκλέξουν τα δύο μέλη του Δ.Σ. που υπολείπονται, τα οποία δεν πρέπει να είναι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι (κάτι που αποτέλεσε και κύριο πόλο αντιπαράθεσης της κυβέρνησης με τον πρόεδρο της ΠΟΣΠΕΡΤ, Παναγιώτη Καλφαγιάννη).
Κι εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι καθώς αναμένονται σύντομα εκλογές και για τους εκπροσώπους των δημοσιογράφων της ΕΡΤ στην ΕΣΗΕΑ, αλλά και για το προεδρείο της ΠΟΣΠΕΡΤ, δεν αποκλείεται να συμβούν απρόοπτα...
ΥΓ. 1 Για τη θέση του διευθυντή των ΕΡΑ ακούγεται το όνομα του Ανδρέα Ρουμελιώτη.
ΥΓ. 2 Η πανηγυρική επιστροφή της ΕΡΤ στις 11 Ιουνίου, δύο χρόνια μετά το «μαύρο», φαίνεται μάλλον έωλη.
ΥΓ. 3 Οσο αργούν οι διαδικασίες, θα καθυστερούν και οι μισθοί, αφού οι εργαζόμενοι πρέπει να πιάσουν δουλειά για να τρέξουν τα μεροκάματα.
https://www.enetpress.gr/el/oi-domes-tha-krinoun-to-mellon-tis-ert.html
Η Ζωή, ο Λάμπης κι ο Τρικούπης
26 Μάιος. 2015
Νικόλ Λειβαδάρη
Το θέαμα, ως τηλεμαραθώνιος, έσπασε τα μηχανάκια. Είχε απ’ όλα – διάρκεια, ένταση, αγωνιστικό φρόνημα, ατάκες. Είχε δίδυμο Τσακνή - Ταγματάρχη, είχε Ραχήλ στα κάγκελα, είχε Ζωή να αναμετράται στα ίσα με τον Τρικούπη (τον γνωστό Χαρίλαο, ναι). Σενάριο γκροτέσκο, ανατροπές, χαμένα βαφτιστήρια κι ακόμη πιο χαμένα – πολιτικά – οράματα. Εάν είχε και Λάνθιμο μπορεί να έφτανε μέχρι Κάννες.
Εάν αυτός ήταν ο στόχος, το έργο πέτυχε. Το αδέσμευτο Κανάλι της Βουλής έδειξε τη σκόνη του στις κονσέρβες της ιδιωτικής διαπλοκής. Εάν όμως ο στόχος ήταν πολιτικός, «παίζει» να είχαμε και ισοπαλία.
Η Ζωή ανέκρινε επί 2,5 ώρες τον Ταγματάρχη και εκδικήθηκε, διά της 10ωρης καθήλωσης, τον Παππά, μόνο και μόνο για να δηλώσει απλά στο τέλος «παρούσα». Η ολοκληρωτική νίκη θα προϋπέθετε τουλάχιστον 10ετή κάθειρξη στα υπόγεια του αυτόνομου κρατιδίου της Βουλής. Με δεσμοφύλακα τον Καλφαγιάννη.
Εάν τώρα ο στόχος ήταν ακόμη υψηλότερος, ιδεαλιστικός και ανατρεπτικός, τότε το παιχνίδι μπορεί και να χάθηκε για τα καλά. Η ΕΡΤ έχασε την ευκαιρία να ξανανοίξει ως κοινό σύμβολο ηθικής νίκης και δικαίωσης. Η δημόσια τηλεόραση ίσως έχασε την ευκαιρία να απεγκλωβιστεί από τις μάχες του (διακομματικού) κομματικού πατριωτισμού και της συνδικαλιστικής καπηλείας.
Κι η Βουλή έχασε τη δική της ευκαιρία να αξιώσει πραγματική λογοδοσία βουλιάζοντας στην γραφικότητα.
Της έμεινε μόνον το (υπέρ)θέαμα. Εάν είχε και Μαχαιρίτσα μπορεί να χτύπαγε στα ίσα και τη Eurovision.
https://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/i-zoi-o-lampis-ki-o-trikoypis
ΕΡΤ: Σύμβολο αντίστασης ή επιστροφής στο παρελθόν;
ΚΥΡΙAΚΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
26.5.2015
Τα τελευταία χρόνια, με την οικειοθελή ή αναγκαστική παράδοση των κυβερνητικών εξουσιών σε υπερεθνικούς οργανισμούς (ΕΕ, ΔΝΤ κλπ) η πολιτική ασκείται κυρίως στο επίπεδο των συμβολισμών. Ιδιαίτερα μετά την υπαγωγή στα μνημόνια, οι κυβερνήσεις έχουν χάσει την αυτονομία τους και η δυνατότητα αποφασιστικών παρεμβάσεων στη διαμόρφωση της πολιτικής και οικονομικής πορείας της χώρας, έχει υποβαθμιστεί σε επικοινωνιακού τύπου διαχείριση της καθημερινότητας.
Ακόμη κι έτσι, ακόμη κι αν οι δυνατότητες των ριζικών κυβερνητικών παρεμβάσεων σε μείζονα ζητήματα έχουν σαφώς περιοριστεί, οι συμβολικές κινήσεις παραμένουν βαθιά ιδεολογικές και διαθέτουν δυναμική να επιταχύνουν ή να επιβραδύνουν τη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη, η οποία συντελείται στην ελληνική κοινωνία. Η ΕΡΤ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Η κυβέρνηση Σαμαρά, και η πραξικοπηματικού τύπου ενέργεια της 11ης Ιουνίου 2013 με το «μαύρο» στην ΕΡΤ, όσο και αν δεν έχει αναλυθεί επαρκώς, αποτέλεσε κίνηση σταθμό στην προσπάθεια για επιτάχυνση της νεοφιλελευθεροποίησης της ελληνικής κοινωνίας.
Στην εποχή της ατάκας, των 140 χαρακτήρων και της κυριαρχίας των εικόνων, είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιγραφεί η ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού και η κυριαρχία του βαθιά ιδεολογικού μηνύματός του. Είναι δύσκολο να περιγραφεί η ιδεολογική λειτουργία των ΜΜΕ, αλλά με αφορμή την ΕΡΤ, είναι κρίσιμο, έστω και επιγραμματικά, να τονιστεί η ανάγκη ύπαρξης ισχυρού Δημόσιου Ραδιοτηλεοπτικού Φορέα και η συμβολή του στην ποιότητα της Δημοκρατίας.
Ο Δημόσιος Ραδιοτηλεοπτικός Φορέας είναι αναγκαίος σε μία δημοκρατική κοινωνία γιατί:
Αποτελεί το αντίβαρο στις απαιτήσεις της «αγοράς» και του κέρδους, το βασικό συστατικό των ιδιωτικών ΜΜΕ
Η τηλεόραση αποτελεί (ακόμη και σήμερα) βασικό μέσο πληροφόρησης και διάδοσης των πολιτικών μηνυμάτων. Μόνο οι ενημερωμένοι πολίτες μπορούν να οδηγηθούν σε ορθολογικές επιλογές και να διασφαλίσουν την ποιότητα της δημοκρατίας.
Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, απαλλαγμένη από τις απαιτήσεις της «αγοράς», είναι ο μοναδικός φορέας που μπορεί να προσφέρει ενημέρωση, ψυχαγωγία και προγράμματα τα οποία υπηρετούν το σκοπό της πλουραλιστικής πολιτισμικής επικοινωνίας και γιατί όχι και επιμόρφωσης.
Αποτελεί ή οφείλει να αποτελεί αντίβαρο στην πολιτική και πολιτιστική ατζέντα που διαμορφώνεται από τα μεγάλα συγκροτήματα του Τύπου.
Τέλος, δεν μπορεί να υποβαθμιστεί ο εθνικός ρόλος της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης.
Το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι απλό. Πριν κλείσει η ΕΡΤ, επιτελούσε το ρόλο της; Αν και δεν υπάρχει απλή απάντηση, ακόμη και με εμφανείς αδυναμίες, η ΕΡΤ είχε κατακτήσει μία δομή ενημέρωσης και είχε στιγμές που κανένα από τα ιδιωτικά κανάλια, δεν θα μπορέσουν να πλησιάσουν. Αν και σε σημαντικό βαθμό κατευθυνόμενη πολιτικά και αισθητικά παρωχημένη, διατηρούσε πλουραλισμό, αντιστεκόταν στη λογική των καυγάδων, της ατάκας και της θυσίας των πάντων στο βωμό της τηλεθέασης. Διέθετε δημοσιογράφους που θα μπορούσαν, την ώρα που το συρρικνωμένο δημοσιογραφικό προϊόν υποβαθμίζεται, να θέσουν και να προσφέρουν απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα.
Και το δεύτερο ερώτημα που τίθεται είναι επίσης απλό. Μπορεί η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα να φτιάξει μία ΕΡΤ απαλλαγμένη από τις ενοχλητικές συμπεριφορές του παρελθόντος; Τα πρώτα μηνύματα με τους εργαζόμενους να «εισβάλλουν» στο ραδιομέγαρο δεν είναι ενθαρρυντικά και δημιουργούν την υπόνοια ότι η ΕΡΤ δεν επιστρέφει (αν ήταν ποτέ) στην κοινωνία, αλλά στους εργαζόμενους. Την ίδια αρνητική εντύπωση προκαλεί και η «επαναστατική» διάθεση όσων θεωρούν ότι η συμμετοχή τους στις διαδηλώσεις κατά του «μαύρου», τους καθιστά υπερασπιστές και φορείς της μοναδικής αλήθειας για το μέλλον της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης.
Εάν η κυβέρνηση όπως είπε ο πρωθυπουργός, επιχειρήσει να φτιάξει μία Δημόσια Ραδιοτηλεόραση που θα λειτουργεί ως δημοκρατικός πυλώνας και δεν θα αποτελεί φερέφωνο της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας. Εάν καταφέρει να επιτελέσει το δημοκρατικό ρόλο της, τότε η συμβολική ενέργεια της επανεκκίνησης της ΕΡΤ, θα αποκτήσει υπόσταση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός θα αφήσει το στίγμα του σε μία μεταρρύθμιση -χωρίς υπερβολή- ιστορικού χαρακτήρα.
Το εάν η κυβέρνηση καταφέρει να εφαρμόσει το σχέδιό της μένει να αποδειχθεί. Το μέχρι τώρα δεδομένο είναι ότι ο συμβολισμός Σαμαρά απηχούσε μία ακραία νεοφιλελεύθερη αντίληψη που υποτάσσεται πλήρως στους κανόνες της αγοράς και εξαϋλώνει οτιδήποτε δημόσιο, ανεξαρτήτως κοινωνικού κόστους, και ο συμβολισμός του Τσίπρα εκφράζει μία τελείως διαφορετική αντίληψη όπου επιχειρείται να επιστρέψει ο δημόσιος χώρος στους νόμιμους «ιδιοκτήτες» του, το κοινωνικό σύνολο. Αν και σε γενικές γραμμές είναι πιο εύκολο να γκρεμίζεις από το να χτίζεις, η σημερινή κυβέρνηση ξεκινά μία δύσκολη προσπάθεια ανασυγκρότησης του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα και θα είναι επιτυχημένη μόνο εάν σταματήσει διαχειρίζεται την ΕΡΤ ως επικοινωνιακή νίκη με «δάκρυα χαράς» και «πανηγυρισμούς» κυβερνητικών βουλευτών στο προαύλιο του ραδιομεγάρου ή με ατάκες προορισμένες να γίνουν «είδηση». Θα είναι επιτυχημένη, εάν διασφαλιστεί ότι θα αποτραπούν φαινόμενα σήψης και παρακμής του παρελθόντος. Θα είναι επιτυχημένη, μόνο εάν αντιληφθούν όλοι, ότι η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση αποτελεί «Δημόσιο Χώρο» και αυτός ανήκει αποκλειστικά και μόνο, στους πολίτες.
ΔΗΛΩΣΗ ΜΑΡΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ, ΔΗΜΑΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΤ
26/05/2015
«Το κλείσιμο της ΕΡΤ το 2013 ήταν μια στρατηγική επιλογή και συνειδητή αλλαγή του πολιτικού παραδείγματος. Εισήχθη με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου το δικαίωμα κάθε Υπουργού, αναίτια και χωρίς επαρκή αιτιολόγηση, να κλείνει οργανισμούς, να καταπατά τους θεσμούς και να ακυρώνει κάθε νομική και πολιτική έννοια της εμπιστοσύνης του πολίτη στη Διοίκηση.
«Το σύστημα της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης στα κράτη-μέλη είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις δημοκρατικές, κοινωνικές και πολιτιστικές ανάγκες κάθε κοινωνίας, καθώς και με την ανάγκη να διασφαλίζεται η πολυφωνία στα μέσα ενημέρωσης. Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση πρέπει να εξειδικευτεί ακριβώς σε αυτό τον σημαντικό ρόλο και να μην παρασύρεται σε αγοραίες λογικές υψηλής τηλεθέασης». Αυτά επιτάσσει το Σύνταγμα, αυτά προνοεί η Συνθήκη του Άμστερνταμ. Αυτά θέλει η δημοκρατία.
Η νέα ΕΡΤ Α.Ε αυτά πρέπει να εξασφαλίσει, γιατί αυτά ορίζουν το περιεχόμενο και τον ρόλο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης».
Για ΕΡΤ
Τέλης Σαμαντάς
26/5/2015
Τελικά όλη αυτή η παράσταση που έστησε η Κυρά της Βουλής στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας ένα και μοναδικό στόχο είχε: Να αντιπολιτευθεί την επιλογή Τσίπρα – Παππά όσον αφορά τα πρόσωπα του ΔΣ της ΕΡΤ –και ειδικά του Διευθύνοντα Συμβούλου-* να δηλώσει πως η εξουσία που κατέχει της επιτρέπει να επεμβαίνει όπου γουστάρει* να επιβεβαιώσει τους δεσμούς της με τη συντεχνιακές ομάδες* να πουλήσει τσαμπουκά, ώστε να ενισχύσει, τέλος, την υποψηφιότητα της για την ηγεσία των «Νέων Αγανακτισμένων», που όπου νά ‘ναι έρχονται ...
Το ότι την πλήρωσαν οι «ανακρινόμενοι» ήταν μέσα στο σενάριο της παράστασης.
Έπονται πάντως και άλλα αντίστοιχα επεισόδια –εντός και εκτός του Ραδιομεγάρου.
Σελίδα 114 από 176