ΠΑ.ΣΥ.ΜΗ.ΤΕ. - Πανελλήνιος Σύλλογος Μηχανικών & Τεχνικών Ε.Ρ.Τ
Σας καλοσωρίζουμε στο διαδικτυακό μας τόπο. Ο τόπος αυτός δημιουργήθηκε και λειτουργεί με σκοπό: - να στεγάσει διαδικτυακά τον ΠΑ.ΣΥ.ΜΗ.ΤΕ. - να προβάλλει τον ρόλο των Μηχανικών και Τεχνικών της ΕΡΤ - να αποτελέσει σημείο αναφοράς και ενημέρωσης των μελών του συλλόγου.
Η ΕΡΤ είμαστε όλοι εσείς.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ
Εκδημοκρατισμός ή ολοκληρωτισμός στην ενημέρωση;
Εκδημοκρατισμός ή ολοκληρωτισμός στην ενημέρωση;
ΤΕΤΆΡΤΗ, 27 ΜΑΪ́ΟΥ 2015
Της Γεωργίας Πανοπούλου, Athens Voice
Απευθυνόμενος στην κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ το Σάββατο, ο κ. Τσίπρας είπε ότι: «Ξεκίνησε η διαδικασία εκδημοκρατισμού της ενημέρωσης με πρώτο βήμα την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, που αποτελεί συμβολικό ορόσημο. Δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις για μια νέα δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση απαλλαγμένη από τον κομματισμό, το ρουσφέτι και τη σπατάλη του παρελθόντος. Ένα δημόσιο φορέα ενημέρωσης που θα αντικατοπτρίζει το νέο δημόσιο ήθος για μια δημοκρατική, αντικειμενική, πλουραλιστική και έγκυρη ενημέρωση». Όπως αναφέρει η «Αυγή» σε σχετικό ρεπορτάζ: «Στο σημείο αυτό διεκόπη από μεμονωμένο συνδικαλιστή της ΠΟΣΠΕΡΤ που βρισκόταν στην αίθουσα και ο οποίος ισχυρίσθηκε ότι οι εργαζόμενοι δεν παίζουν καθοριστικό ρόλο (!), με τον πρωθυπουργό να απαντά αυστηρά ότι η ΕΡΤ δεν άνοιξε για να βρουν κάποιοι τη δουλειά τους αλλά για να έχουν οι πολίτες πλουραλιστική ενημέρωση (χαρακτήρισε δε, την ΕΡΤ ως εν δυνάμει αντίπαλον δέος στα κανάλια της διαπλοκής)». Ας μάθει ο κ. Τσίπρας ότι σύμφωνα με στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας και του ΕΣΡ στην Ελλάδα σήμερα λειτουργούν:
7 τηλεοπτικοί σταθμοί εθνικής εμβελείας
110 τηλεοπτικοί σταθμοί τοπικής ή περιφερειακής εμβελείας
38 ραδιοφωνικοί σταθμοί μόνο στην Αθήνα
977 στην Περιφέρεια και
15 πρακτορεία ειδήσεων
Και κυκλοφορούν:
6 πρωινές εφημερίδες
10 απογευματινές
28 κυριακάτικες
12 εβδομαδιαίες
14 οικονομικές
18 αθλητικές
67 τοπικές στην Αττική και
18 στη Θεσσαλονίκη (όλων των τύπων)
Από όλα αυτά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ένας αθηναϊκός ραδιοφωνικός σταθμός (που αναμεταδίδεται σε όλη την Ελλάδα μέσω συνεργασιών), ο «Στο Κόκκινο», και μία εφημερίδα, η «Αυγή», είναι στην πράξη κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλη μία εφημερίδα, ο «Ριζοσπάστης», είναι επισήμως κομματικό όργανο του ΚΚΕ. Κανένα άλλο κόμμα δεν έχει σήμερα τέτοια σχέση με ΜΜΕ – παλαιότερα υπήρχε η «Εξόρμηση» του ΠΑΣΟΚ.
Δεν μπόρεσα να βρω στοιχεία για τα ειδησεογραφικά sites που υπάρχουν στη χώρα μας, σίγουρα όμως είναι εκατοντάδες και εκφράζουν κάθε σημείο του πολιτικού φάσματος. Και βεβαίως, οι Έλληνες πολίτες έχουν πλέον πρόσβαση σε εκατοντάδες τηλεοπτικά κανάλια, ραδιοφωνικούς σταθμούς και ενημερωτικά sites του εξωτερικού. Από την αγαπημένη Βενεζουέλα μέχρι τη λατρεμένη Ρωσία.
Δεν λείπει λοιπόν καθόλου η πλουραλιστική ενημέρωση από την Ελλάδα. Το πρόβλημα του πρωθυπουργού και συνολικά της κυβέρνησης δεν είναι η έλλειψη πλουραλισμού, αλλά αντιθέτως η ύπαρξη μη ελεγχόμενων φωνών. Και αυτό το έχουν εκφράσει ουκ ολίγες φορές τους τελευταίους μήνες που βρίσκονται στην εξουσία. Ο κ. Βαρουφάκης ειδικεύεται στο να διαψεύδει δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου που μεταφέρουν δηλώσεις του, όταν η δημοσιοποίησή τους προκαλεί αρνητική κριτική. Η κ. Κωνσταντοπούλου ανακρίνει δημοσιογράφους κι αφήνει υπονοούμενα για τους εργοδότες τους. Ο κ. Καμμένος αναφέρεται σε κανάλια στον Πειραιά που μπορεί να μην έχουν ανατιναχθεί ακόμα. Ο διευθυντής της «Αυγής» και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Φίλης νουθετεί τους δημοσιογράφους του Σκάι για τον τρόπο με τον οποίο κάνουν τη δουλειά τους. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός είπε το Σάββατο ότι «όσοι δεν το επιθυμούν [να συμβάλουν στη συμφωνία] ας σιωπήσουν» (οι περισσότεροι από αυτούς είναι εντός του ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε στην Κ.Ε.). Τα παραδείγματα είναι πολλά και ανησυχητικά.
Η κυβέρνηση αυτή, παρά τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, δεν επιδιώκει τον «εκδημοκρατισμό» της ενημέρωσης. Ούτε φυσικά αν υπήρχε έλλειμμα το πρόβλημα θα λυνόταν με την ίδρυση ενός κρατικού δικτύου, πολλώ δε μάλλον όταν η Πρόεδρος της Βουλής και της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας κ. Κωνσταντοπούλου ρώτησε, κατά την ακρόασή τους στην Επιτροπή, τους υποψηφίους πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο ποια ήταν η συμβολή τους στην αλληλεγγύη και στον αγώνα όσο ήταν κλειστή η ΕΡΤ.
Η κυβέρνηση μάλλον θα προτιμούσε οι πολίτες να ενημερώνονται αποκλειστικά «κεντρικά», με τα πολλά non paper που στέλνει κάθε μέρα. Την ενοχλεί ο έλεγχος και η κριτική από τα ΜΜΕ, όπως την ενοχλούσε η Δι@ύγεια. Γι’ αυτό προσβάλλει συλλήβδην τους δημοσιογράφους και τους εργοδότες τους, τους αποκαλεί «ΜΜΕ της διαπλοκής». Πρόκειται για μία ολοκληρωτική, αντιδημοκρατική στάση.
Υ.Γ. Δεν ισχυρίζομαι ότι όλες οι επιχειρήσεις ΜΜΕ είναι «καλές καγαθές», δεν διαπλέκονται με την εξουσία και είναι υποδείγματα σωστά λειτουργουσών επιχειρήσεων. Δουλειά της κυβέρνησης όμως δεν είναι να τους κουνάει τη δαμόκλειο σπάθη του ελέγχου για να τις έχει στο χέρι, αλλά να φροντίζει για την τήρηση των νόμων, χωρίς απειλές και περιττά σχόλια.
https://politicalreviewgr.blogspot.gr/2015/05/blog-post_27.html
Η νέα ΕΡΤ
Η νέα ΕΡΤ
ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
27/5/2015
Δεν περίμενα, φυσικά, την προχθεσινή κακόγουστη ανάκριση του Λ. Ταγματάρχη από την πρόεδρο της Βουλής για να σχηματίσω άποψη για την υπό διαμόρφωση νέα ΕΡΤ και το είδος της ενημέρωσης που θα μας προσφέρει. Εχοντας από καιρό υπερβεί τον μισό αιώνα στη δημοσιογραφία, δεν χρειάζομαι διαβεβαιώσεις, αποδείξεις ή μαρτυρίες για να σχηματίσω άποψη για το είδος της ενημέρωσης που θα στηρίξει ή θα επιβάλει ο ένας ή ο άλλος πολιτικός και το ένα ή το άλλο κόμμα.
Ακουσα την Κυριακή τον πρωθυπουργό να διαβεβαιώνει τους βουλευτές και τα στελέχη του ότι η επανίδρυση της ΕΡΤ έχει ως στόχο να ξαναποκτήσει ο ελληνικός λαός την έγκυρη ενημέρωση που έχασε όταν ο Α. Σαμαράς διέπραξε τη βλακεία να την κλείσει με τον τρόπο που την έκλεισε. Και φυσικά έλεγε ψέματα. Διότι η ενημέρωση την οποία στερήθηκε ο ελληνικός λαός ήταν εφάμιλλη της χουντικής ΥΕΝΕΔ. Κι αυτό δεν είναι εκτίμηση κάποιου «μνημονιακού καθάρματος». Είναι η άποψη του Α. Τσίπρα για την ΕΡΤ, όπως είχε διακηρυχθεί δημόσια περίπου ένα δίμηνο πριν «πέσει το μαύρο».
Πραγματικά δημόσια και ανεπηρέαστη από κομματικές παρεμβάσεις ραδιοτηλεόραση ούτε είχαμε ποτέ σε αυτήν τη χώρα και ούτε και θα αποκτήσουμε σε μια περίοδο που η κυρίαρχη πολιτική δύναμη έχει δαιμονοποιήσει την όποια διαφορετική άποψη. Κατά διαστήματα η παρουσία κάποιων καταξιωμένων επαγγελματιών στον τομέα της ενημέρωσης δημιούργησε κάποιες ελπίδες, αλλά δεν κράτησαν για πολύ. Διαλύθηκαν. Και διαλύθηκαν από κόμματα δημοκρατικότερα του ΣΥΡΙΖΑ και από πολιτικούς που δεν διακατέχονταν από τον φανατισμό της Κωνσταντοπούλου, του Λαφαζάνη, του Παππά, του Βούτση, του Φίλη και όλης αυτής της παρέας που ζουν και πολιτεύονται με την εμμονή πως όποιος δεν συμμερίζεται τις απόψεις τους είναι εχθρός της πατρίδας, όργανο πλουτοκρατών και διαστροφέας της αλήθειας.
Με τέτοια πολιτική εξουσία, σε μια τέτοια πολιτική περίοδο και με ένα δημοσιογραφικό δυναμικό που σε μεγάλο βαθμό θα θεωρεί ότι η επανίδρυση της ΕΡΤ αποτελεί τη δικαίωση του αγώνα του, πρέπει να είναι κανείς αφελής για να προσδοκά ότι το ενημερωτικό προϊόν που θα προσφέρεται στον ελληνικό λαό θα είναι στοιχειωδώς αξιοπρεπές.\
https://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22790&subid=2&pubid=64193208
Λάθος ανθρώπους τρομοκρατείτε!
Λάθος ανθρώπους τρομοκρατείτε!
Ανδρέας Ζαμπούκας
26 Μαΐου 2015
Το σύνδρομο της εκδίκησης είναι φανερό ότι καθοδηγεί τις αναδυόμενες πολιτικές δυνάμεις, από τη στιγμή που η κρίση μας έβαλε στα μνημόνια. Πρώτα εμφανίστηκε η λαϊκή νομιμοποίηση της Χρυσής Αυγής και τώρα οι «αγανακτισμένες» πτέρυγες του ΣΥΡΙΖΑ.
Η οργή του καφενείου φτάνει στην εξουσία και μετουσιώνεται σε πολιτικό λόγο. Οι αντιπρόσωποι αναλαμβάνουν να μεταφέρουν το μίσος στην κεντρική πολιτική σκηνή, ικανοποιώντας τα λαϊκά ένστικτα που μέχρι πρότινος δεν μπορούσαν να εκφραστούν.
Ποιος είναι όμως ο στόχος; Αφού είναι φανερό πως κανένας από τους πραγματικούς ενόχους δεν είναι δυνατόν να εκτεθεί και να λογοδοτήσει για την οικονομική κατάντια της χώρας. Έτσι κι αλλιώς, το πολιτικό σύστημα είναι θωρακισμένο, από δεκαετίες, με συνταγματικά κατοχυρωμένες παραγραφές και ασυλία προσώπων που ακόμα αντιμετωπίζονται από την κοινή γνώμη ως «μεσσίες».
Αν, λοιπόν, η ΠτΒ Κωνσταντοπούλου, η Ραχήλ Μακρή και ένα σωρό άλλοι «οργισμένοι» αντιπρόσωποι της «επανάστασης», θέλουν να αποδώσουν δικαιοσύνη, θα πρέπει να βρουν πρώτα τον στόχο. Εκείνο όμως που κάνουν, πάντα με την επικίνδυνη συμβολή των καναλιών, είναι να «τρομοκρατούν» οτιδήποτε βρεθεί μπροστά τους και ειδικά λάθος ανθρώπους.
Μέχρι στιγμής, στοχοποιήθηκε η αστυνομία που δεν αφήνει διαδηλωτές να μπουν στα «ανάκτορα», πανεπιστημιακοί που θέλουν «να βάλουν δίδακτρα» στα πανεπιστήμια, άσχετοι εργαζόμενοι στη ΝΕΡΙΤ και τώρα ο Τσακνής και ο Ταγματάρχης επειδή δεν είναι αρκούντως αριστεροί ή γεννημένοι «αντάρτες», απόγονοι ίσως μαχητών του ΕΑΜ!
Στο όνομα, λοιπόν, της εκδικητικής καχυποψίας, θα πρέπει όλοι μας σταδιακά να αποκτήσουμε πιστοποιητικό «λαϊκών φρονημάτων», προκειμένου να ασχοληθεί το κράτος μαζί μας. Και όσοι δεν το κάνουμε, προφανώς είμαστε ένοχοι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου.
Λάθος ανθρώπους τρομοκρατείτε, σύντροφοι, και σε λάθος εποχή ζείτε. Γιατί στο τέλος, ο μεγάλος φόβος και η ανασφάλεια θα απλωθεί σε όλη την κοινωνία, και η διάχυτη αντίδραση του μίσους θα πολλαπλασιάζει τα θύματα. Αν πραγματικά θέλατε να ισορροπήσετε την κοινωνία και να δημιουργήσετε συνθήκες δικαίου, θα σχεδιάζατε να ξηλώσετε ολόκληρο το πελατειακό κράτος και όχι να απειλείτε πρόσωπα.
Οι θεσμοί πρέπει να αλλάξουν, όχι να τοποθετηθούν ταμπέλες στα πρόσωπα. Τα συστήματα να απαλλαγούν από τον συγκεντρωτισμό και τα δίκτυα να εξυγιανθούν.
Και σ' αυτό, έχετε ανάγκη όλους τους Έλληνες και όχι μόνο τους «μπολσεβίκους» ενός φανταστικού όχλου, που θα ζωγραφίζει τσάρους και ανάκτορα για να τα ισοπεδώσει.
Πιστοποιητικά Ζωικών φρονημάτων
Πιστοποιητικά Ζωικών φρονημάτων
Γιάννης Αναστασάκος
27 Μαΐου 2015
Σε αυτή την κυρία, που είναι πρόεδρος της Βουλής, ας ζητηθεί να δείξει το κανάλι «της» ακροάσεις της επιτροπής Μακάρθι, των δικών της Μόσχας, τις αφηγήσεις των Ελλήνων δηλωσιών. Τη Δευτέρα στην ακρόαση της κοινοβουλευτικής επιτροπής για το Δ.Σ της ΕΡΤ, για εννιάμιση ώρες, η πρόεδρος τυραννούσε είτε με ερωτήσεις είτε με τη διαδικασία και από δίπλα βουλευτές, μέλη Δ.Σ ανέχονταν, απαντούσαν, υπέμεναν. Όσο αποκρουστική η συμπεριφορά της μεν, τόσο «μικρή» η απόκριση των δε.
Φαίνεται μακρινή η αμερικάνικη υστερία της εποχής του '50. Όμως θυμίζω ότι ο πρόεδρος της υποεπιτροπής ερευνών της Γερουσίας Τ. Μακάρθι ξεκίνησε μέσα στο 1953, μια σειρά ακροάσεων, που μεταδίδονταν τηλεοπτικά, στα πλαίσια του περίφημου «προγράμματος νομιμοφροσύνης». Σε έναν χρόνο, αφού τα έβαλε και με τον στρατό, αφού πρώτα έστειλε τον Οπενχάιμερ σπίτι του και στη φυλακή χιλιάδες αθώους στο πλαίσιο αυτού που ονομάσθηκε «ερυθρός τρόμος», κατέρρευσε. Από τη σκληρότητα και τη σαδιστική αδικία που γεννούσαν οι πολύωρες ανακριτικές ακροάσεις του. Ανατρίχιασε η Αμερική!
Το κανάλι της Βουλής για να μην ξοδευτεί και ψάχνει ντοκιμαντέρ με τον Μακάρθι ας ρωτήσει στην Ελλάδα για τους δηλωσίες. Αν όχι για τους προπολεμικούς, έστω για εκείνους τους χιλιάδες πατριώτες που ήθελαν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων για να δουλέψουν στο δημόσιο και δήλωση αποκήρυξης του «κομμουνισμού και των παραφυάδων του» για να γυρίσουν από τα ξερονήσια και τις φυλακές στα σπίτια τους. Πολλοί, για λόγους αρχής, δήλωση δεν υπέγραφαν και αποκήρυξη δεν έκαναν. Κι ας μην ήταν όλοι αριστεροί. Εκτελέσθηκαν ή σάπισαν σε φυλακές. Το κανάλι της Βουλής ας ψάξει και τις δίκες της Μόσχας του 1935. Τις αγορεύσεις και κυρίως τις ερωτήσεις εκείνης της θεάρεστης μορφής, του γενικού εισαγγελέα Α. Βισίνσκι, που έστειλε στο απόσπασμα τα 98 από τα 137 μέλη της Κ.Ε., το 80% της ηγεσίας του Κόκκινου Στρατού και χιλιάδες μπολσεβίκους. Έκανε καριέρα μίσους κι εμπάθειας. Τόσο επιτυχημένη ώστε συνέχισε στον ΟΗΕ και στο υπουργείο εξωτερικών μεταπολεμικά
Παρακολούθησα -φυσικά με διαλλείματα- την ακρόαση της επιτροπής για το Δ.Σ της ΕΡΤ. Εννιάμιση ώρες, εκ των οποίων πάνω από δύο η πρόεδρος Ζωή βασάνιζε την κοινή λογική στο πρόσωπο του υποψηφίου διευθύνοντος συμβούλου Λ. Ταγματάρχη. Το απαύγασμα της σκέψης και της στάσης της ήταν η ερώτηση για το πώς στήριξε, που ήταν τέλος πάντων ο υποψήφιος, στη διάρκεια του αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ, μετά το κλείσιμο. Ο δυστυχής διάβασε ένα ολόκληρο άρθρο για να καταθέσει το πιστοποιητικό νομιμοφροσύνης του. Αλλά το άρθρο δεν ήταν ξεκάθαρα καταδικαστικό. Κι η πρόεδρος ζητούσε κι άλλες, κι άλλες αποδείξεις πίστης στο καθεστώς. Ο κατηγορούμενος υποψήφιος δεν τις διέθετε. Η πρόεδρος δεν πείστηκε. Ένα άλλο μέλος του Δ.Σ, στην ίδια ερώτηση, αφόπλισε την Επιτροπή αναδεικνύοντας την απελπισία της ακρόασης. Δεν έκανα τίποτα για να συμπαρασταθώ είπε απολογητικά. Αλλά ήμουν πολύ, πολύ θυμωμένος! Ο φόβος κυριαρχούσε. Η επιτίμηση ήταν πανταχού παρούσα., Η αργή, δήθεν ακριβολόγα, δήθεν στοχαστική κουβέντα, έβαζε με όλους τους τύπους βαθιά τους ήλους της χαιρέκακης «συντριβής» του «αντιπάλου».
Δεν είμαι σε θέση να αντιληφθώ το πώς ο παριστάμενος υπουργός, οι βουλευτές μέλη της επιτροπής και τα ακροώμενα μέλη του Δ.Σ της ΕΡΤ ανέχθηκαν την διαδικασία ακρωτηριασμού τους. Μου είναι όμως αφάνταστα δύσκολο να πιστέψω πως οποιοσδήποτε χθες παρέστη στην ακρόαση, θα μπορεί να συνεχίσει ή να ξαναρχίσει να κάνει τη δουλειά του με πυγμή και αποφασιστικότητα. Η νομιμοποιητική ανοχή της διαδικασίας ευνούχισε αυτές τις ιδιότητες. Μειώθηκαν, ταπεινώθηκαν, εξευτελίστηκαν. Ακατανόητη αλλά και ανεξίτηλη δειλία. Ιδιαίτερα από τους βουλευτές της αντιπολίτευσης το στοιχειώδες θα ήταν η αποχώρηση και η καταγγελία. Η πρόεδρος αντί να «ανοίγει την ΕΡΤ» έκλεινε τη Δημοκρατία κι αυτοί άκουγαν!
Λυπάμαι, αλλά το σκέφτηκα καθώς έκπληκτος παρακολουθούσα τη μεν και τους δε: Ζωή και «κότες». Κι εκεί που η ακρόαση δεν τέλειωνε, το 'ριξα απελπισμένος στην Ιστορία. Σκεφτόμουν πως κάθε κινηματική κατάληψη εξουσίας για να εδραιωθεί χρειάστηκε δύο δεκανίκια, αυτοαναιρετικά της υπόστασής της. Τον τρόμο, τον ολοκληρωτισμό και τη μετατροπή μιας εκλεγμένης κυβέρνησης σε καθεστώς. Η πρόεδρος της Βουλής δεν έχει αρμοδιότητες για να επιβάλλει το δεύτερο. Ασχολείται όμως επιμελώς με το πρώτο. Όπως ο Βισίνσκι στη Μόσχα, όπως ο Μακάρθι στη Γερουσία, οι βασιλικοί επίτροποι στην Ελλάδα είτε του εμφυλίου είτε της Χούντας, όπως όλα αυτά τα φασισταριά, αποπνέει με κάθε παρουσία της τον ολοκληρωτισμό. Ευτυχώς που προνοεί και δείχνει δημόσια όλες τις συνεδριάσεις των επιτροπών όπου προεδρεύει. Αυτή είναι η μόνη μας ελπίδα. Όπως και στην Αμερική του '50, η τηλεόραση θα μας σώσει!
Τα ίδια Παντελάκη μου...;
Τα ίδια Παντελάκη μου...;
27 Μαΐου 2015
Τα όσα διαβάζουμε για τις εξελίξεις στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο δεν προοιωνίζουν δυστυχώς τίποτε διαφορετικό σε σχέση με αυτά που είχαμε γνωρίσει. Η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο νόμο εν κρυπτώ, ενώ δημοσιεύθηκε ότι η «διαβούλευση» για αυτόν θα γίνει πιθανότατα τον πολιτικά «ύποπτο» μήνα Αύγουστο. Στις προθέσεις της κυβέρνησης -κατά τα δημοσιεύματα πάντα- είναι να μειώσει(!) τον αριθμό των αδειών εθνικών τηλεοπτικών σταθμών από τις 7 στις 5, «για να διευκολύνει τον ανταγωνισμό».
Τώρα το πως οι λιγότερες άδειες δημιουργούν μεγαλύτερο και όχι μικρότερο ανταγωνισμό, ανήκει στα παράδοξα που θα πρέπει να ερμηνεύσουμε κάνοντας κάτι πρωτότυπο. Για να προσαρμοστούμε στη νέα πραγματικότητα θα αλλάξουμε τη διεύθυνση της καμπύλης ζητήσεως. Από την αρχή της οικονομικής ιστορίας, οι καμπύλες ζητήσεως πήγαιναν από πάνω προς τα κάτω (όσο περισσότερες άδειες, τόσο φθηνότερη η τιμή τους, τόσο περισσότεροι οι ενδιαφερόμενοι, τόσο μεγαλύτερος ο ανταγωνισμός). Τώρα μιας που έχουμε «πρώτη φορά αριστερά», θα τις αλλάξουμε. Θα πηγαίνουν από κάτω προς τα πάνω. Πρωτότυπο αν μην τι άλλο.
Όπως επίσης πρωτότυπο είναι ότι έχουμε Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο με τέσσερα μόλις μέλη από τα θεσμοθετημένα επτά, λόγω αδυναμίας πολιτικής συνεννόησης των κομμάτων, και ασκούσα χρέη Προέδρου την αντιπρόεδρο (μητέρα της Προέδρου της Βουλής) κ. Αλεξίου, χωρίς η Βουλή ή η κυβέρνηση να έχουν κάνει οποιαδήποτε προσπάθεια να βρεθεί νέος Πρόεδρος και να συμπληρωθεί η σχετική σύνθεση, πριν έρθει στη Βουλή η κρίσιμη αυτή νομοθεσία.
Σ’ όλα αυτά, ας προσθέσουμε και την καθυστέρηση -πάντα ύποπτη-, στην παρουσίαση των θέσεων της κυβέρνησης, για ένα θέμα στο οποίο θεωρητικώς ήταν απολύτως έτοιμη. Έτσι, καταλήγουμε στο γνωστό συμπέρασμα: Ο κεντρικός στόχος δεν φαίνεται να είναι η δημιουργία ενός νέου υγιούς τηλεοπτικού τοπίου, αλλά ενός νέου τηλεοπτικού τοπίου που θα είναι πιο φιλικό προς την κυβέρνηση. Οι παλαιότεροι το έκαναν αυτό δια της καθυστερήσεως της νομιμοποίησης και των (ατύπων, δεν θα τις βρείτε πουθενά γραμμένες) συμφωνιών με τους ενδιαφερομένους, με αντικείμενο διευκολύνσεις στην αδειοδοσία, φορολογία κ.λπ. από την μια πλευρά και πολιτικής στήριξης από την άλλη.
Οι σημερινοί αντί να καθυστερούν τη νομιμοποίηση, φαίνεται να σκέπτονται να χρησιμοποιήσουν τον νόμο για να διαμορφώσουν με τρόπο πολιτικά ευνοϊκό το ραδιοτηλεοπτικό σκηνικό. Κάτι που φαίνεται και από τον τρόπο χειρισμού (τόσο την καθυστέρηση ανακοίνωσης προθέσεων, που υποκρύπτει την αναζήτηση τρόπων αποκλεισμού ανεπιθύμητων, μέσω της νέας νομοθεσίας, όσο και την μη επιδίωξη θεσμικού διαλόγου), από τα όσα έχουν ως τώρα διαρρεύσει, αλλά και από το γεγονός ότι ο πολιτικά υπεύθυνος υπουργός είναι απολύτως ταυτισμένος με τον πρωθυπουργό. Τα μέσα διαφέρουν, ο σκοπός φαίνεται να παραμένει ο ίδιος.
Υπάρχουν βέβαια και πτυχές των προθέσεων που έχουν δημοσιοποιηθεί (π.χ. ειδικά θεματικά κανάλια με λιγότερο αυστηρές προϋποθέσεις, που θα επιτρέψουν την είσοδο επιχειρήσεων μικρότερης ισχύος), οι οποίες είναι σίγουρα θετικές. Συνεπώς θα πρέπει να αναμένουμε την επίσημη εκδήλωση των κυβερνητικών θέσεων πριν καταλήξουμε σε τελικά συμπεράσματα.
https://www.marketingweek.gr/default.asp?pid=9&la=1&cID=3&arId=54993
Η πρώτη συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΡΤ – Πιέσεις για να βγει στον αέρα η "νέα ΕΡΤ"!
Η πρώτη συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΡΤ – Πιέσεις για να βγει στον αέρα η "νέα ΕΡΤ"!
Γρηγόρης Μελάς
27.05.2015
Μετά τη δημοσίευση στο ΦΕΚ του διορισμού του από τον Υπουργό Επικρατείας Νίκο Παππά η νέα διοίκηση της ΕΡΤ αναλαμβάνει από σήμερα επίσημα τα καθήκοντά της.
Χθες οι Διονύσης Τσακνής, Λάμπης Ταγματάρχης , Μιχάλης Γρηγορίου, Έλλη Παπακωνσταντίνου και Νίκος Τρανός βρέθηκαν στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής για να ενημερωθούν από τον πρώην Πρόεδρό της ΕΡΤ Πέτρο Μάη. Σήμερα όμως, μετά την επίσημη τοποθέτησή τους είναι προγραμματισμένο σε λίγη ώρα, στις 4 το μεσημέρι, να γίνει η πρώτη συνεδρίαση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΤ.
Κύριο μέλημά τους, μετά από εντολή του πρωθυπουργού και του υπουργού Επικρατείας είναι να γίνουν οι διαδικασίες επιστροφής των εργαζομένων της ΕΡΤ ώστε σύντομα η κρατική τηλεόραση να ξεκινήσει να λειτουργεί ως «νέα ΕΡΤ» με τους εργαζομένους που βρέθηκαν εκτός όταν η προηγούμενη κυβέρνηση αποφάσισε να την κλείσει. Στις άμεσες προτεραιότητές τους είναι και η στελέχωση των θέσεων διοίκησης με σκοπό η ΕΡΤ να λειτουργήσει επίσημα την 11η Ιουνίου, τη μέρα δηλαδή που έπεσε το «μαύρο».
Ο χρόνος πιέζει αλλά στόχος τους όπως φαίνεται είναι εκείνη τη μέρα να «ανέβει» το σήμα της ΕΡΤ στον αέρα, αλλά με καινούργια πρόσωπα που δεν έχουν… καεί στο «μόρφωμα» -όπως το χαρακτηρίζουν- της ΝΕΡΙΤ! Το επόμενο διάστημα λοιπόν το καινούργιο ΔΣ έχει πολλή δουλειά γιατί πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να φέρει εις πέρας το έργο που του ανατέθηκε. Βέβαια εκτός από την κυβέρνηση θα πρέπει να επιδείξει έργο στους πολίτες που συνεχίζουν να πληρώνουν το ανταποδοτικό τέλος για την ΕΡΤ αλλά να μην… πείθονται να συντονιστούν στις συχνότητες της κρατικής τηλεόρασης.
https://www.newsit.gr/default.php?pname=MelasBlog&art_id=405662&catid=12
Για την ΕΡΤ
Για την ΕΡΤ
27/05/2015
Νίκος Μπογιόπουλος
Ο αγώνας που δόθηκε μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ μέσα και έξω από το προαύλιο της Αγίας Παρασκευής μάλλον δεν δόθηκε ούτε για να (ξανα)γίνει διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ ο κ.Ταγματάρχης, ούτε ο αγώνας εκείνος «δικαιώθηκε» επειδή ο κ.Ταγματάρχης «ανακρίθηκε» επί 10ωρο από την κυρία Κωνσταντοπούλου, ούτε δόθηκε για να πληροφορηθούμε ποιός βάφτισε τον κ.Ταγματάρχη ή ποιάν βάφτισε ο κ.Ταγματάρχης (σύμφωνα με τις ερωτήσεις που τέθηκαν στην προχτεσινή συνεδρίαση της επιτροπής της Βουλής)…
Όταν ο ελληνικός λαός, η πλειοψηφία του, στάθηκε απέναντι στο «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» των Σαμαρά – Βενιζέλου δεν το έκανε γιατί σε σύγκριση με την «μαύρη» ΕΡΤ είχε επιλέξει και λατρέψει την «φαιά» ΕΡΤ όλου του προηγούμενου διαστήματος.
Δεν υπερασπίστηκε την κρατική και κομματοκρατούμενη ΕΡΤ. Την κυβερνητική ΕΡΤ. Την ΕΡΤ των ημετέρων, των καρεκλοκένταυρων και της διασπάθισης δημόσιου χρήματος. Δεν υπερασπίστηκε ούτε την «ΥΕΝΕΔ» του δικομματισμού της παλαιάς κοπής, ούτε την «ΥΕΝΕΔ» της όποιας διπολικής αρχιτεκτονικής μπορεί να εξυφαίνεται.
Η διαμαρτυρία μέσα και έξω από το προαύλιο της ΕΡΤ ήταν ένα μήνυμα υπεράσπισης εκείνου που θα έπρεπε και θα μπορούσε να είναι η ΕΡΤ: Δηλαδή μια πραγματικά δημόσια ραδιοτηλεοπτική συχνότητα.
Μια συχνότητα που η αντικειμενικότητά της, ο πλουραλισμός της, η δημοκρατικότητά της, το ήθος που θα εκπέμπει το πολιτιστικό και ψυχαγωγικό της πρόγραμμα, δεν θα μετριέται με τις μεζούρες της κομματικής χειραγώγησης, δεν θα κόβεται και δεν θα ράβεται στα μέτρα των πολιτικών της προϊσταμένων - πολιτικών υπηρετών του κεφαλαίου και της αντιλαϊκής πολιτικής.
Το κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τους εργαζομένους της ΕΡΤ, αφορούσε σε εκείνη, την άλλη, την ανύπαρκτη (με όλη τη σημασία της λέξης) ΕΡΤ. Στην ΕΡΤ που μέτρο της προσφοράς της και ζύγι της δημοκρατικότητάς της θα είναι το αν, το πώς και το πόσο ανταποκρίνεται στην αλήθεια που βιώνει ο λαός και όχι η κατασκευασμένη «αλήθεια» των πολιτικών κεχαγιάδων και των εργολάβων - προμηθευτών της.
Το «όχι» στο «μαύρο» ήταν ταυτόχρονα ένα καθαρό «ναι» ώστε το προϊόν της τίμιας και σκληρής δουλειάς της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων στην ΕΡΤ να μην αλέθεται στις μυλόπετρες των πολιτικών σκοπιμοτήτων της εκάστοτε κυβερνητικής διοίκησης, αλλά να βγαίνει ανόθευτο στο γυαλί και στο μικρόφωνο.
Με δυο λόγια: Το κίνημα υπεράσπισης της ΕΡΤ ήταν ένα κίνημα υπεράσπισης μιας ΕΡΤ που ποτέ μέχρι σήμερα δεν υπήρξε. Ήταν ένα κίνημα που ξεδιπλώθηκε έχοντας την πεποίθηση ότι τέτοια ΕΡΤ αξίζει να υπάρξει.
Και σίγουρα: Τέτοια ΕΡΤ αξίζει να υπάρξει. Πέρα, όμως, από το αν αξίζει, το ερώτημα είναι άλλο: Μπορεί, είναι δυνατόν, είναι κατορθωτό, να φτιαχτεί μια τέτοια ΕΡΤ;
Η απάντηση είναι καθαρή: «Ναι», τέτοια ΕΡΤ μπορεί να υπάρξει. Υπό μια, όμως, προϋπόθεση. Και η προϋπόθεση δεν είναι η αλλαγή κυβερνήσεων, ή η αλλαγή των προέδρων ή η επιστροφή των προηγούμενων διευθυνόντων συμβούλων της. Χρειάζεται κάτι… ελαφρώς περισσότερο.
Η προϋπόθεση είναι ότι όπως η πληροφόρηση(μιας και μιλάμε για την ΕΡΤ), έτσι και το φαΐ, έτσι και το δικαίωμα στη δουλειά, έτσι και η θέρμανση, έτσι και η μόρφωση, έτσι και το δικαίωμα στη μετακίνηση, έτσι και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, έτσι και ηστέγαση, έτσι και οτιδήποτε καλύπτει ανθρώπινες κοινωνικές ανάγκες, δεν θα είναι αντικείμενο αγοραπωλησίας. Δεν θα είναι εμπόρευμα. Δεν θα επιτρέπεται δηλαδή να βρίσκεται υπό την κατοχή και την καπιταλιστική ιδιοκτησία του κάθε εργολάβου, του κάθε εφοπλιστή, του κάθε τραπεζίτη, του κάθε καναλάρχη που εκμεταλλεύεται και αξιοποιεί τις τηλεοπτικές συχνότητες ως πολιορκητικό κριό για τις μπίζνες του.
Σε αντίθετη περίπτωση και για όσο συνεχίζεται το ίδιο καθεστώς, η θέρμανση, οι δρόμοι, τα τηλέφωνα, η στέγαση, τα φάρμακα να ανήκουν στους κάθε λογής «εργολάβους», έτσι και η ενημέρωση που ελέγχεται από το κράτος (από το ίδιο κράτος που όλα τα υπόλοιπα τα έχει παραδώσει στους «εργολάβους») θα ήταν ασύγγνωστη αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι θα μπορούσε να γίνει «δημόσια» ή να πορεύεται αλώβητη από τα συμφέροντα που ελέγχουν τα πάντα γύρω της.
Καμία ουσιαστική «ανατροπή» δεν μπορεί να υπάρξει στο γνωστό μοντέλο της «ενημέρωσης – χειραγώγηση» ή στο «πολιτιστικό» πρόσημο ενός πλαισίου που έχει σαν σήμα κατατεθέν την «Γιουροβίζιον» όταν όλα όσα καθορίζουν την «ελεύθερη» ύπαρξη και την «ελεύθερη» βούληση των ανθρώπων (άρα και την «ελεύθερη» ενημέρωση τους) μένουν στην ουσία τους απαράλλαχτα.
Συνεπώς και εφόσον οι «αλλαγές» είναι από εκείνες που γίνονται στο έδαφος του «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν», τότε όπως – για παράδειγμα - η αυριανή ΔΕΗ, κρατική ή ιδιωτική, θα είναι όπως η σημερινή που επιβάλει τα χαράτσια, όπως ο αυριανός ΟΤΕ θα είναι όπως ο σημερινός που παράγει κέρδη για την «Ντόιτσε Τέλεκομ», όπως ο αυριανός ΟΛΠ, ο ΟΣΕ και τα αεροδρόμια θα είναι σαν τα σημερινά που πάνε για (ξε)πούλημα,
έτσι και η αυριανή ΕΡΤ πολύ φοβόμαστε ότι (όπως κι αν τη βαφτίσουν, όποιοι κι αν κυβερνούν, όποιοι κι αν τη διοικούν) θα αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης.
Κι αυτό δεν είναι δίκη προθέσεων. Είναι καταγραφή της – πάντα ξεροκέφαλης - πραγματικότητας στη βάση μιας ανάλυσης που επιμένει να μην αγνοεί την παρατήρηση του Δάντη ότι «ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις».
ΕΡΤ: Νέα «ρότα» με ελπίδες στην ποιότητα
ΕΡΤ: Νέα «ρότα» με ελπίδες στην ποιότητα
Του Νίκου Μπουρσινού
26 Μαΐου 2015
@@@ Τελείωσε, λοιπόν, το αμφίπλευρο ( Κωνσταντοπούλου αλλά και ΜΜΕ) σόου για τα διαδικαστικά και , εντός ολίγου, εγκαθίστανται Ταγματάρχης + Τσακνής. Καλή επιτυχία σε εργαζόμενους, αναμένοντες να εργασθούν, διοικητές και Νίκο Παππά, που καλείται να αποδείξει ότι οι… ομφάλιοι λώροι Δεν τον αφορούν.
**** Πλην, όμως, της πολιτικής ειδησεογραφικής αξιοπιστίας και πλουραλισμού, είναι, άραγε, πολύ να απαιτήσουμε , επιτέλους, τόλμη, φαντασία, σοβαρή υλοποίηση του σύνολου προγράμματος ;΄
### Διότι, η νέα ( ελπίζουμε) ΕΡΤ οφείλει , εν έτει 2015, να από-δείξει ότι έχει τα κότσια να πραγματοποιήσει εκπομπές και προγράμματα, που θα ισορροπούν με επιτυχία ανάμεσα στην ποιότητα και την εμπορικότητα. Δύσκολο, αλλά, επ’ ουδενί, αδύνατον. Το’ χουν κάνει κι άλλοι, αλλαχού. Και στα δικά μας !
Σελίδα 113 από 176