Θα περάσει από την Βουλή ο διορισμός του Λ.Ταγματάρχη;

Θα περάσει από την Βουλή ο διορισμός του Λ.Ταγματάρχη;

Προβληματισμός στην κυβέρνηση. Με την Πρόεδρο της Βουλής, Ζ.Κωνσταντοπούλου, θα συναντηθεί ο υπουργός Επικρατείας, Νίκος Παππάς.

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

Το ερώτημα δείχνει να απασχολεί ιδιαίτερα τον αρμόδιο υπουργό Νίκο Παππά, παρά το γεγονός πώς έχει δηλώσει πώς η κοινοβουλευτική επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας – από την οποία θα «περάσει» ο προτεινόμενος διευθύνων σύμβουλος τηςΕΡΤ - έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα στο όλο θέμα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός Επικρατείας θα συναντηθεί για το θέμα αυτό σήμερα (Παρασκευή 15/5) με την Πρόεδρο της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, ενόψει της συνεδρίασης της επιτροπής στα μέσα της ερχόμενης εβδομάδας.

Μία συνάντηση με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν αναλογιστεί κανείς ότι η Πρόεδρος της Βουλής, δεν έχει διστάσει τελευταία να εκφράσει ούτε πολιτικές της διαφωνίες, ούτε αντιρρήσεις σε πρακτικές που δεν συνάδουν με τις προβλεπόμενες από τον κανονισμό κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Η επιλογή του Λ.Ταγματάρχη, να θυμίσουμε ότι έχει ήδη προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις, τόσο στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ όσο και στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Στο κεντρικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ ασκήθηκε έντονη κριτική, ενώ δημόσια τοποθετήθηκαν με ανακοίνωση τους οι (προερχόμενοι από την ΕΡΤ) βουλευτές, Αννέτα Καβαδία, Αγλαϊα Κυρίτση και Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης. Από την πλευρά των διαφωνούντων γίνεται λόγος για «παλιά υλικά» και επιλογή που παραπέμπει στο «μνημονιακό παρελθόν», ενώ από την πλευρά του υπουργείου Επικρατείας σημειώνεται πώς δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης οι κομματικοί διορισμοί.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη δεν έχει ξεκαθαρισθεί πόσες ακροάσεις θα γίνουν από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, για την έγκριση των προτεινόμενων στην διοίκηση της ΕΡΤ. Μάλιστα δεν αποκλείεται να γίνουν χωριστές συνεδριάσεις για τον προτεινόμενο για την θέση του προέδρου Διονύση Τσακνή και για τον προτεινόμενο στην θέση του Διευθύνοντα Συμβούλου, Λάμπη Ταγματάρχη.

Αν και για την κυβέρνηση θεωρείται τυπικού χαρακτήρα η έγκριση του διορισμού από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας είναι φανερό πως μία αρνητική γνωμοδότηση έχει έντονο πολιτικό βάρος. Επίσης αρνητικές εντυπώσεις θα δημιουργούσε μία υπερψήφιση με την σύμπραξη βουλευτών από το ΠΑΣΟΚ, την Ν.Δ ή το Ποτάμι. Αξίζει επίσης να τονίσουμε πώς δεν υπάρχει προηγούμενο κυβερνητική επιλογή να απορρίπτεται από μία επιτροπή της Βουλής, οπού ένα συμπαγές κυβερνητικό σχήμα έχει πλειοψηφία λόγω αναλογικής εκπροσώπησης. Στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, όπου προεδρεύει η Ζ.Κωνσταντοπούλου μετέχουν εκ μέρους του κυβερνητικού σχήματος 7 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ένας των ΑΝΕΛ. Επίσης τρείς από την Ν.Δ και ένας από τα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής.

https://www.thepressproject.gr/article/77042

Μια γλωσσολογική προσέγγιση στο “μαύρο” της ΕΡΤ

15.5.2015 

Μια γλωσσολογική προσέγγιση στο “μαύρο” της ΕΡΤ

Διεθνές συνέδριο στη Θεσσαλονίκη, με θέμα “ξανασκεπτόμενοι τη δημοκρατία”

"Όταν έκλεινε η ΕΡΤ στην Ελλάδα, το "μαύρο" στις οθόνες της τηλεόρασης προκάλεσε σοκ στη βρετανική κοινή γνώμη. Το γεγονός θεωρήθηκε ως πολιτικός βανδαλισμός και ως χτύπημα κατά της δημοκρατίας. Δεν μπορείς να κλείνεις ξαφνικά τη δημόσια τηλεόραση με αυτόν τον τρόπο" λέει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η μεταδιδακτορική ερευνήτρια του Τμήματος Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο του Lancaster, στην Αγγλία, Σαλώμη Μπουκάλα. Με τα παραπάνω, η ίδια εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ξεκίνησε τότε μια επιστημονική εργασία για τον τρόπο με τον οποίο η σχετική απόφαση παρουσιάστηκε στην κοινή γνώμη. Βασικό "εργαλείο" της ήταν η επιστήμη της Ανάλυσης Λόγου που χρησιμοποιείται στη Γλωσσολογία και την Πολιτική Θεωρία για την αναζήτηση πολιτικών ταυτοτήτων και ιδεολογιών στο λόγο.

"Μελετώντας τις δηλώσεις του τότε κυβερνητικού εκπροσώπου και του τότε πρωθυπουργού αναζήτησα τη σχετική επιχειρηματολογία στην απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ. Το συμπέρασμά μου ήταν ότι η ΕΡΤ παρουσιάστηκε ως διεφθαρμένη, ως ένα μεγάλο σκάνδαλο που η κυβέρνηση ήταν αποφασισμένη να αντιμετωπίσει. Έγιναν εμφανείς οι διαχωρισμοί ανάμεσα στο εμείς και οι άλλοι, στην νεοφιλελεύθερη δεξιά κυβέρνηση και την αριστερά, στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Η αριστερά αλλά και οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ παρουσιάστηκαν ως διεφθαρμένοι υπερασπιστές της παλαιότερης κατάστασης. Αμέσως μετά την επιχείρηση εκκένωσης του κτιρίου της ΕΡΤ, στις δηλώσεις του τότε κυβερνητικού εκπροσώπου γινόταν αναφορά σε άτομα αριστερής ιδεολογίας που είχαν καταλάβει το κτίριο και ζημίωναν το ελληνικό κράτος και τον ελληνικό λαό" σχολιάζει η κ. Μπουκάλα που παρουσίασε την εργασία της και τη σχετική δημοσίευση στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό "Discourse and Society Journal" κατά τη διάρκεια του διεθνούς συνεδρίου με θέμα τη δημοκρατία, "Rethinking democracy in literature, language and CULTURE" που διοργανώνουν στη Θεσσαλονίκη το Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και η Ελληνική Εταιρεία Αγγλικών Σπουδών.

Η κ. Μπουκάλα διευκρινίζει ότι ουσιαστικά από την οικονομική κρίση και την κρίση του ελληνικού χρέους το 2010, μέχρι το κλείσιμο της ΕΡΤ το 2013 δημιουργήθηκαν οι συνθήκες ώστε να εκδηλωθεί τότε μια κρίση πολιτικής πόλωσης και θεσμικής κρίσης, παρόμοια με εμφυλιακούς διαχωρισμούς του παρελθόντος ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά και με την απειλή της ακραίας αριστεράς.

"Μελετώντας δηλώσεις και από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας και από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ διαπίστωσα ότι υπήρξαν πάλι δηλώσεις που ενέτειναν το κλίμα πόλωσης ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά" προσθέτει.

Με αφορμή τη σχετική παρουσίαση στο συνέδριο για το κλείσιμο της ΕΡΤ, η επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Αγγλικής Λογοτεχνίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Έφη Γιαννοπούλου, σημειώνει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ότι "η παρουσίαση αφορά μια ανάλυση - ανάγνωση του λόγου της εξουσίας, η οποία θέλησε να περάσει την άποψή της ως κάτι φυσιολογικό, κάτι που πρέπει να περιμένουμε".

Σύμφωνα με την κ. Γιαννοπούλου, "η ανάλυση αυτή έδειξε ότι μέσα από αυτό το λόγο, όταν επιχειρεί κάποιος μια γλωσσική και εννοιολογική ανάλυση του κειμένου της ανακοίνωσης του κλεισίματος της ΕΡΤ, μπορεί να δει τη σχέση εξουσίας που υπάρχει εκείνη τη στιγμή ανάμεσα στην κυβέρνηση, τους ιθύνοντες, αυτούς που έχουν το λόγο και είναι ένας λόγος επικρατών και στους υπόλοιπους, εμάς. Είναι μια περίπτωση έλλειψης δημοκρατίας και δημοκρατικού λόγου που αναδεικνύεται μέσα από τη μελέτη του λόγου".

Αναφερόμενη στο αντικείμενο του συνεδρίου η κ. Γιαννοπούλου τονίζει ότι καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα θεμάτων που προέρχονται από το χώρο των ανθρωπιστικών σπουδών (λογοτεχνία, θέατρο, πολυμέσα, εκπαίδευση, μελέτη της γλώσσας) και έχει στόχο να αναδειχτεί η πολυπλοκότητα της ιδέας της δημοκρατίας και να επηρεαστεί από τις ίδιες τις ανθρωπιστικές σπουδές. "Αυτό που κάνουμε καλά εμείς, είναι να ασχολούμαστε με την ανάγνωση της αφήγησης. Κάνουμε ανάγνωση του κόσμου μας, των ανθρώπων και των ομάδων, μιλάμε για ομάδες. Οι αφηγήσεις ποτέ δεν είναι ουδέτερες, είναι δοσμένες μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια εξουσίας και συγκεκριμένων ιδεών και ιδεοληψιών. Θέλουμε να αλλάξουμε την αφήγηση με αυτή την έννοια. Εκεί μπορούμε να κάνουμε εμείς την παρέμβασή μας" αναφέρει χαρακτηριστικά.

Πηγή: www.lifo.gr

https://www.lifo.gr/now/media/66386#comment

ΝΕΡΙΤ: in memoriam ή μαθήματα για την επόμενη μέρα

ΝΕΡΙΤ: in memoriam ή μαθήματα για την επόμενη μέρα

Παρασκευή, 15 Μαΐου 2015

Αναρτήθηκε από Λεωνίδας Καστανάς

Η συζήτηση για τη ΝΕΡΙΤ ή την ΕΡΤ ή την ΥΕΝΕΔ δεν έχει κανένα μα κανένα νόημα. Mαγαζιά προπαγάνδας του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος τη λειτουργία των οποίων πληρώνουν πανάκριβα οι πολίτες. Η χώρα αυτή απλά δεν πρέπει να έχει δημόσια ραδιοτηλεόραση. Δεν μπορεί να έχει στα πρότυπα του πολιτισμένου κόσμου. (leo)

του Θανάση Γεωργακόπουλου

Η συζήτηση η οποία είχε ως κατάληξη τη ψήφιση του νόμου για την επανασύσταση της ΕΡΤ επικεντρώθηκε, σχεδόν αποκλειστικά, στο “μαύρο” που είχε επιβάλει η κυβέρνηση Σαμαρά πριν δύο χρόνια. Όταν, όμως, η συζήτηση γίνεται με όρους του χθες τότε και η νομοθέτηση γίνεται με όρους του χθες. Ακόμα χειρότερα γίνεται με όρους ρεβάνς και είναι πιθανό να επαληθευθεί η πρόβλεψη πως η ΕΡΤ κινδυνεύει να γίνει η “πλατεία Κλαυθμώνος” του 21ου αιώνα. Εν ολίγοις, να μετατραπεί στο πρώτο λάφυρο επί του οποίου θα επιπίπτει κάθε νεοεκλεγμένη κυβέρνηση για να το λεηλατεί, να το ξεθεμελιώνει κι όλα πάλι από την αρχή.

Το ενδιαφέρον, βέβαια, είναι πως παρότι η συζήτηση διεξήχθη με όρους του χθες, δεν έγινε καμμία απολογιστική συζήτηση για τα δύο χρόνια που πέρασαν και την παρουσία της Δ.Τ. και της ΝΕΡΙΤ. Λες και δεν υπήρξαν. Λες και αρκούσε η είσοδος στη «μηχανή του χρόνου» και η επιστροφή στην 10η Ιουνίου του 2013, παρότι ο νόμος για την επανασύσταση της ΕΡΤ ούτε από μηδενική βάση προέκυψε ούτε στο ν.1730/87 στηρίχθηκε αλλά βασίστηκε, τροποποιώντας τον, στο ν. 4173/13, δηλαδή, τον ιδρυτικό νόμο της ΝΕΡΙΤ.

Από την άποψη αυτή μια απολογιστική συζήτηση γι αυτά τα δυο χρόνια δεν αφορά μόνο όσους/ες ενεπλάκησαν στο εγχείρημα με οποιονδήποτε τρόπο αλλά έχει σημασία και για το μέλλον του δημόσιου ραδιοητηλεοπτικού φορέα.

Δεν έφταιξε το …κισμέτ

Οι προσπάθειες αυτής της περιόδου υπερκαθορίσθηκαν, βέβαια, από την απαράδεκτη, ολέθρια και εν τέλει ανόητη επιλογή για κλείσιμο της ΕΡΤ. Επιλογή ακραία αντιδημοκρατική και βαθύτατα αντιμεταρρυθμιστική, αφού στην ουσία υποδήλωνε πως οι νοσούντες θεσμοί της ελληνικής κοινωνίας δεν επιδέχονται μεταρρύθμισης αλλά μόνο λουκέτου.

Οι πολλές και ποικίλες αντιδράσεις στο «μαύρο», παρά την πολυετή απαξίωση της ΕΡΤ (με ευθύνη πολιτικών, κομματικών αλλά και συντεχνιακών παρεμβάσεων) κατέδειξαν από πολύ νωρίς το αδιέξοδο και ανόητο της επιλογής, ακόμα και στους ίδιους τους εμπνευστές της. Όμως, παρά αυτό το «προπατορικό αμάρτημα», η εξέλιξη της ΝΕΡΙΤ δεν ήταν προσδιορισμένη από το ..κισμέτ. Αντίθετα, αποτέλεσε κι αυτή με τη σειρά της μια χαμένη ΕΥΚΑΙΡΊΑ για την υπόθεση του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα.

Το κυριότερο που μας κάνει να μιλάμε για «χαμένη ευκαιρία» είναι πως το θεσμικό ΠΛΑΊΣΙΟ που –εξ ανάγκης (βλ. πρ.)- εισήχθη (ν.4173), στηριζόταν στις επεξεργασίες της επιτροπής Αλιβιζάτου επί υπουργίας Μόσιαλου και ήταν το πιο προωθημένο που υπήρξε ποτέ στη χώρα μας όσον αφορά τη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Αντίστοιχα προωθημένα –παρά τα όποια επιμέρους προβλήματα- ήταν όλα τα βασικά της κείμενα: Καταστατικό, Κανονισμός, Οργανόγραμμα, Στρατηγικό σχέδιο, Κώδικες δεοντολογίας κ.ο.κ.. Οι προκηρύξεις για τις προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ, παρά τα προβλήματα σε επίπεδο ζητούμενων προσόντων, ήταν, επίσης, προωθημένες και πρότυπες όσον αφορά τις διαδικασίες και τους όρους διασφάλισης της αξιοπιστίας τους. Το ίδιο ίσχυε και σε σχέση με τις προσκλήσεις ενδιαφέροντος για τις παραγωγές και τις διαδικασίας κρίσης και επιλογής του τηλεοπτικού προγράμματος, με απολύτως διαφανείς διαδικασίες και παρά τον ιδιαίτερα ασφυκτικό χρόνο. Πρωτοποριακές για τα ελληνικά δεδομένα ήταν και οι επεξεργασίες και προσπάθειες εισόδου της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην εποχή των «new media». Όλα τα προηγούμενα, βέβαια, δεν έπεσαν από τον ουρανό ούτε ήρθαν σαν δώρα από την κυβέρνηση. Είχαν «συγγραφείς με ονοματεπώνυμα».

Αν τα προηγούμενα είχαν ακολουθηθεί με συνέπεια, συνέχεια και πνεύμα διαρκούς βελτίωσης η ΝΕΡΙΤ θα είχε στηθεί με αξιόπιστο τρόπο και θα αποκτούσε προγραμματική επάρκεια και αποτελεσματικότητα. Σήμερα θα μιλούσαμε με εντελώς διαφορετικούς όρους και στην πρόσφατη νομοθέτηση θα ήταν πιο εύκολο να επικρατήσει η λογική της τομής μέσα στη συνέχεια και όχι της ρεβάνς ΑΝ και ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος). Γιατί, λοιπόν, χάθηκε και αυτή η ΕΥΚΑΙΡΊΑ; Ας δούμε συνοπτικά μερικές από τις αιτίες.

α. Οι 2000 που δεν …ήρθαν

Η δέσμευση της τελευταίας συνάντησης των πολιτικών αρχηγών, η οποία ανελήφθη μετά και τη σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, ήταν για παραμονή 2.000 ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ της ΕΡΤ, κατά το στάδιο του «μεταβατικού φορέα». Η συγκεκριμένη δέσμευση αποδείκνυε αυτό που υποστηρίχθηκε προηγουμένως, πως, δηλαδή, ο κ. Σαμαράς αντελήφθη σχετικά νωρίς την ανοησία της επιλογής του «μαύρου». Με την υποχώρησή του αυτή κρατούσε μόνο «τύποις και ονόμασι» το κλείσιμο της ΕΡΤ και, κατ’ ουσίαν, υποχωρούσε κατά πολύ –έστω και μεταβατικά- στο θέμα των απολύσεων.

Η υλοποίηση αυτής της δέσμευσης δεν ήταν δύσκολη υπόθεση, καθώς αρκούσε η «καταμέτρηση» όσων συνταξιοδοτούνταν, με επικουρική προσθήκη κάποιων με τριπλή [ίσως ούτε καν διπλή] απασχόληση, ώστε το προσωπικό να «πέσει» από τους 2.650 στους 2.000.

Αν η δέσμευση είχε υλοποιηθεί θα ήταν πολύ εύκολο στο μεταβατικό διάστημα να λειτουργήσουν όλα τα «προϊόντα» της ΕΡΤ, ακόμα και εκείνα που είχαν τη μικρότερη αξία ή δεν χρειάζονταν. Ως εκ τούτου, εν όψει της δημιουργίας του νέου φορέα θα εφαρμοζόταν, κατ’ ουσίαν και ανεξαρτήτως τίτλων, η λογική της αναδιάρθρωσης της εταιρίας εν λειτουργία, με την οποία και ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωνε πως συμφωνεί. Επιπλέον, με τη λειτουργία του μεταβατικού φορέα με 2.000 προσωπικό δε θα ήταν καθόλου εύκολο να γίνει αποδεκτό πως ο νέος φορέας θα απασχολούσε μόνο 618 άτομα, όπως (κακώς) αποφασίστηκε αργότερα για τη ΝΕΡΙΤ.

Η δέσμευση εκείνη, όμως, δεν υλοποιήθηκε επειδή:

– Είχε, ήδη, αποχωρήσει από την κυβέρνηση η ΔΗΜΑΡ, παρότι ο Φ. Κουβέλης στην προηγούμενη συνάντηση κορυφής των πολιτικών αρχηγών είχε συμφωνήσει με την παραμονή λιγότερων, δηλαδή, 1600, εργαζομένων. Ανατράπηκαν έτσι οι ενδοκυβερνητικοί συσχετισμοί και εξέλιπε ένας από τους παράγοντες που θα πίεζε και θα «επέβλεπε» την υλοποίηση της δέσμευσης.

– Η πρόταση εκείνη συνάντησε τη λυσσαλέα αντίδραση της ΠΟΣΠΕΡΤ και των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ, του αριστερισμού και του «ψεκασμού» σ’ επίπεδο δημοσιογράφων. Οι συνεχείς εκκλήσεις στις αλλεπάλληλες συνελεύσεις των δημοσιογράφων εκείνης της εποχής αντιμετωπίζονταν με τερατολογίες για όσα –δήθεν- θα συνέβαιναν» αν εκμεταλλευόμασταν την υποχώρηση.

– Με δεδομένα και με άλλοθι τα προηγούμενα, οι κυβερνητικοί χειρισμοί που ακολούθησαν, με ευθύνη πολλών, σε διαφορετικό βαθμό και για διαφορετικούς λόγους, αντί να επικεντρωθούν στην υλοποίηση της δέσμευσης, προχώρησαν σε ανοιχτές προκηρύξεις για το προσωπικό του μεταβατικού φορέα, πράγμα που περιέπλεξε και καθυστέρησε πολύ τις εξελίξεις ενώ είχε αρνητικές επιπτώσεις και για τη συνέχεια.

β. Οι «μοιραίοι άνθρωποι»

Η κατάσταση που επικράτησε μετά το «μαύρο» και καθόλο το μεταβατικό διάστημα ήταν χαοτική. Ταυτόχρονα ο κ. Σαμαράς βρέθηκε με την καυτή πατάτα που ο ίδιος είχε «ψήσει» στα χέρια και προσπαθούσε να την πετάξει σε όποιον μπορούσε. Έτσι εξηγούνται, άλλωστε, και οι υποχωρήσεις του είτε για τους 2000 είτε για το θεσμικό ΠΛΑΊΣΙΟ του νέου φορέα ή η αδιαφορία για το Ραδιομέγαρο, την ΕΡΤ 3 και τους περιφερειακούς ραδιοσταθμούς.

Το χάος, λοιπόν, σ’ εκείνη τη φάση δεν μπορούσε να «τιθασευθεί» άνωθεν. Η τύχη του μεταβατικού φορέα και της ΝΕΡΙΤ, μέσα στο χάος και την απόσυρση, εξαρτιόταν, σχεδόν, αποκλειστικά από τους ανθρώπους που είχαν τη σχετική ευθύνη και από σους/ες βρίσκονταν μέσα στο φορέα-πρόβλημα. Εφόσον έτσι είχαν τα πράγματα, λοιπόν, για να υπερπηδηθούν οι άπειρες δυσκολίες και να υπάρξει θετική εξέλιξη, χρειάζονταν άνθρωποι με όραμα, σχέδιο, αποφασιστικότητα, ακεραιότητα, ανεξαρτησία, υγιή βολονταρισμό, αξιοκρατική λογική, πνεύμα δημόσιας αποστολής, και ικανότητα έμπνευσης και ομαδικής δουλειάς.

Δυστυχώς σ’ αυτό ακριβώς το σημείο που κρινόταν η τύχη του ατύχησε και ο μεταβατικός και ο νέος φορέας, καθώς σε «ισχυρό άνδρα» αναδείχθηκε ο κ. Β. Θωμόπουλος. Στην αρχή ως επικεφαλής των τηλεοπτικών ειδήσεων, στη συνέχεια της τηλεόρασης συνολικά και, τέλος, σε οιωνεί πρόεδρο της εταιρίας, με την αναβάθμισή του σε Γενικό Διευθυντή Περιεχομένου. Ο Β. Θωμόπουλος, μη διαθέτοντας, σχεδόν, κανένα από τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά, κατόρθωσε να σύρει στην απαξίωση το σύνολο της ΝΕΡΙΤ, καθώς όλα επισκιάσθηκαν από την πολιτεία του στο τηλεοπτικό της σκέλος: ειδήσεις και ενημέρωση αδιάφορη και –ιδιαίτερα σε δεύτερη φάση- απροκάλυπτα φιλοκυβερνητική (αποκορύφωμα το κόψιμο της ομιλίας Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη και η προεκλογική συνέντευξη Σαμαρά), αδυναμία ουσιαστικής ενασχόλησης με το πρόγραμμα αλλά παρ’ όλα αυτά ανάληψη και εμμονή στη σχετική ευθύνη, επιλογές προσώπων στη λογική «μικρομεσαίων» ιδιωτικών καναλιών, αντίδραση για οτιδήποτε προερχόταν ή θύμιζε την ΕΡΤ, μπλοκάρισμα των συνολικών λειτουργιών της εταιρίας και ιδιαίτερα όσων τομέων δεν ήλεγχε (π.χ. ραδιοφωνία), συγκεντρωτική και αυταρχική (προς τους υφισταμένους) λειτουργία κ.ο.κ.

Το κυριότερο ήταν πως αντιδρούσε ή υπονόμευε οτιδήποτε ξεπερνούσε τα δικά του ποιοτικά standards και πεπερασμένα όρια. Για παράδειγμα, στη ραδιοφωνία, έδωσε μάχη για να μη βγουν στον αέρα τα ραδιόφωνα, την οποία μπορεί να έχασε, αλλά κατάφερε να καθυστερήσει την ουσιαστική λειτουργία τους ενώ συνεχώς έβαζε τρικλοποδιές. Ή στο τηλεοπτικό πρόγραμμα, όπου μπορεί με βάση τον αρχικό προγραμματισμό με ευθύνη άλλων (Κ. Ευαγγελάκου και Τ. Σαμαντά) να υπήρξαν εξαιρετικές ξένες τηλεοπτικές σειρές (μερικές ήδη από την περίοδο του Κ. Σπυρόπουλου ως διευθυντή Τηλεόρασης) και ορισμένες ενδιαφέρουσες ελληνικές παραγωγές, οι οποίες όμως, τελικώς, δεν προωθήθηκαν και δεν προβλήθηκαν όπως θα έπρεπε, επειδή δεν ήταν δικές του επιλογές. Του αρκούσαν οι ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες τρίτης διαλογής (!), καθώς υποστήριζε πως έδιναν ισχυρό lead in στο τηλ. δελτίο των 6 Μ.μ. που έγινε κεντρικό (!) αφού το παραδοσιακό δελτίο των 9 μ.μ. με την κατάργηση του….παραχωρήθηκε στους ανταγωνιστές. Πάνω απ’ όλα βέβαια το πρόβλημα ήταν πως οτιδήποτε θετικό γινόταν στη ΝΕΡΙΤ, όπως στους δύο τομείς που προαναφέραμε, επισκιαζόταν από τα «φάλτσα» στην τηλεοπτική ενημέρωση για τα οποία είχε την αποκλειστική ευθύνη.

Το άλλο μοιραίο πρόσωπο για τη ΝΕΡΙΤ ήταν ο Γ. Προκοπάκης, ο οποίος, ενώ ξεκίνησε ελπιδοφόρα, έκανε στροφή 180 μοιρών και στο δεύτερο μισό της θητείας του ως Διευθύνοντος Συμβούλου «σφιχταγγαλιάστηκε» με τον Β. Θωμόπουλο, αποστασιοποιήθηκε και επιτέθηκε στα άλλα δύο εκτελεστικά μέλη του Δ.Σ., την Κ. Ευαγγελάκου και το Θ. Καρούνο, με τα οποία έως τότε λειτουργούσε σαν «τρόϊκα». Έτσι ανέδειξε Γενικό Διευθυντή το Β. Θωμόπουλο με φωτογραφική προκήρυξη, πράγμα που αποτέλεσε την έναρξη της παράκαμψης των αυστηρών όρων που είχαν τεθεί για η στελέχωση της εταιρίας. Στη συνέχεια –σε συνεργασία με το Β. Θωμόπουλο- δυναμίτισε τις διαδικασίες των εκτός ΑΣΕΠ προσλήψεων, φαλκιδεύοντας τις πρόνοιες και τις ρήτρες των σχετικών προκηρύξεων. Μπορεί οι περισσότερες εκτός ΑΣΕΠ προσλήψεις να έγιναν μετά την αποπομπή Προκοπάκη από την προεδρία της ΝΕΡΙΤ και να υπάρχουν ευθύνες και μετέπειτα[1], όμως, οι βάσεις για τη φαλκίδευση των διαδικασιών ετέθησαν επί των δικών του ημερών. Και το κόστος στην αξιοπιστία του νέου φορέα ήταν, προφανώς, μεγάλο.

γ. η «σαμαρική» επανάκαμψη

Η χαοτική κατάσταση την οποία προαναφέραμε και η αρχική αποφυγή άμεσης εμπλοκής στα δρώμενα στη ΝΕΡΙΤ από το πρωθυπουργικό επιτελείο, δεν έμελλε να διαρκέσει για πολύ. Το κρίσιμο σημείο ήταν οι ευρωεκλογές του Μαϊου του 2014. Είχε προηγηθεί η αποχώρηση από το ρόλο του εποπτεύοντος υπουργού του Π. Καψή, η αποπομπή Προκοπάκη και η αντικατάσταση από τον Α. Μακρυδημήτρη, καθώς και η παραίτηση της Κ. Ευαγγελάκου.

Μετά τις ευρωεκλογές, στο ΠΛΑΊΣΙΟ της ευρύτερης λαϊκιστικής στροφής του κ. Σαμαρά, από τη μια ανέλαβε την αρμοδιότητα εποπτείας της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης η Σ. Βούλτεψη κι από την άλλη, ενόψει των επικείμενων πολιτικών εξελίξεων, φαίνεται πως αποφασίσθηκε να ενισχυθεί η «παρεμβατικότητα» και ο έλεγχος της ΝΕΡΙΤ.

Το πρώτο χτύπημα ήρθε με την τροπολογία του Αυγούστου με την οποία άλλαξε ο τρόπος επιλογής του Εποπτικού Συμβουλίου της, το οποίο σύμφωνα με τον ιδρυτικό της νόμο της ΝΕΡΙΤ ήταν ο θεσμός και η δικλείδα ασφαλείας για την ανεξαρτησία της. Με το πρόσχημα του περίπλοκου της σχετικής διαδικασίας, προκρίθηκε η επιλογή του Εποπτικού Συμβουλίου με απλή πλειοψηφία της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής. Η τροπολογία αντιμετώπισε σφοδρή κριτική από την EBU ενώ καταδικάσθηκε από φορείς, αναλυτές κ.ά. και σε πολιτικό επίπεδο από μεμονωμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι αλλά και τον [αντιπολιτευτικό] ΣΥΡΙΖΑ.[2] Η κριτική, βέβαια, δεν εμπόδισε την υπερψήφισή της. Αυτό ήταν και η επίσημη έναρξη του «ξηλώματος του πουλόβερ» της ΝΕΡΙΤ.

Το επόμενο χτύπημα δεν άργησε. Ο Β. Θωμόπουλος, με βάση τη σχέση του με παλαιοκομματικά πελατειακά δίκτυα απέκτησε «αρμοδιότητα επικοινωνίας» με τη νέα αρμόδια υπουργό κ. Βούλτεψη. Είναι αυτή η επικοινωνία που οδήγησε την κ. Βούλτεψη να διατυπώσει την «ιστορική φράση», «προτιμώ να μιλώ με τη γάτα του Θωμόπουλου παρά με τη διοίκηση της ΝΕΡΙΤ»! Η …επικοινωνία αυτή οδήγησε στο κόψιμο της ομιλίας Τσίπρα στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, πράγμα που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων και συνεισέφερε στη ….μυθοποίηση του προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Η απροκάλυπτα λογοκριτική επιλογή είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση του προέδρου του ΔΣ της ΝΕΡΙΤ Α. Μακρυδημήτρη και του αναπληρωτή του Ρ. Μορώνη, με καταγγελίες για πολιτική παρέμβαση και το ρόλο Βούλτεψη και. Θωμόπουλου. Προφανώς η εκ νέου απαξίωση της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης «χτύπησε κόκκινο».

Μετά κι απ’ αυτό το επεισόδιο ήταν προφανές πως δεν υπήρχε, πλέον, δρόμος επιστροφής. Το νέο κρούσμα με τη γελοία συνέντευξη Σαμαρά κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ήρθε απλώς να επιβεβαιώσει το πλειοψηφικό συμπέρασμα της κοινής γνώμης για την ασφυκτικά ελεγχόμενη τηλεοπτική ενημέρωση της ΝΕΡΙΤ.

Συμπέρασμα που απέκτησε κωμικοτραγικές διαστάσεις τη μετεκλογική περίοδο, όταν στο πλαίσιο ενός γνήσιου και απροκάλυπτου χαμαιλεοντισμού η τηλεοπτική ενημέρωση της ΝΕΡΙΤ έγινε πιο συριζική κι απ’ αυτή της ert OPEN, πριν καν υπάρξει οποιαδήποτε διοικητική ή διευθυντική αλλαγή.

Όσα συνέβησαν αυτή την περίοδο επιβεβαιώνουν απόλυτα αυτό που προαναφέραμε, πως, δηλαδή, οτιδήποτε θετικό και να γινόταν στη ΝΕΡΙΤ Π.χ. τμήμα του τηλεοπτικού προγράμματος, ραδιοφωνία κ.ά) επισκιαζόταν από τα «φάλτσα» στην τηλεοπτική ενημέρωση.

Όμως, η μόνη περίπτωση να είχε τύχη η ΝΕΡΙΤ θα ήταν αν επιδείκνυε πνεύμα ανεξαρτησίας. Αυτό θα ήταν μια τομή στην πολύπαθη ιστορία της Ελληνικής Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης που χαρακτηρίζεται σε όλη της την πορεία από ασφυκτικό «ομφάλιο λώρο» με την εκάστοτε κυβέρνηση, δέσμια, ίσως, των συνθηκών γέννησης: της μεν ραδιοφωνίας εν μέσω της δικτατορίας Μεταξά, της, δε, τηλεόρασης μεσούσης της επτάχρονης δικτατορίας. Από τη στιγμή που αυτό, τελικά, δεν έγινε για τους λόγους που προαναφέραμε, το ΣΤΟΊΧΗΜΑ χάθηκε.

******

Τα όσα επισημαίνονται σ’ αυτό το κείμενο δεν αφορούν, προφανώς, μόνο το παρελθόν. Θάπρεπε να αποτελούν και διδάγματα για την επόμενη μέρα.

Δυστυχώς, βέβαια, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έλαβε υπόψη της ούτε τα δεδομένα της ιστορικής διαδρομής της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης ούτε αυτά από την πρόσφατη διετία, ώστε να νομοθετήσει νηφάλια και όχι συγκυριακά. Έτσι ο νέος νόμος διαμορφώνει ένα φορέα απολύτως εξαρτημένο από την εκάστοτε κυβέρνηση, που, επιπλέον, δεν έχει κανένα εχέγγυο βιωσιμότητας όσον αφορά τα οικονομικά και το προσωπικό του. Αποκαθιστά το brand name ΕΡΤ και κάποιες από τις αδικίες του Ιουνίου του 13 αλλά επιστρέφει σε αδιέξοδα και παθογένειες του παρελθόντος.

Όμως, τα μαθήματα της προηγούμενης διετίας θα παρακολουθούν και τις προσπάθειες της επόμενης μέρας.

Θα αναζητούνται πάντα θεσμοί που θα κατοχυρώνουν στο μέγιστο βαθμό την ανεξαρτησία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης από την κυβέρνηση, τα κόμματα, τα ιδιωτικά και τα συντεχνιακά συμφέροντα.

Και θ’ αναζητούνται πάντα άνθρωποι με όραμα, αποφασιστικότητα, ακεραιότητα, αξιοκρατική λογική, πνεύμα δημόσιας αποστολής, και ικανότητα έμπνευσης και ομαδικής δουλειάς, οι οποίοι θα λειτουργήσουν αξιόπιστα αυτούς τους θεσμούς.

Κάνουν μέγιστο λάθος όσοι/ες πιστεύουν πως η κοινωνία αναζητούσε απλή αλλαγή χρώματος στην εξάρτηση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και απλή αλλαγή φρουράς στα πρόσωπα που τη διαφεντεύουν.

Και σύντομα θα το διαπιστώσουν.

[1] Υπήρξαν, βέβαια, προσπάθειες διορθώσεων σ’ αυτή τη δεύτερη φάση, κυρίως, όμως, λόγω των εσωτερικών αντιδράσεων, αφού η ΕΣΗΕΑ δεν παρενέβη σε καμμία φάση των διαδικασιών, δέσμια του «επαναστατικού της δόγματος» (!!).

[2] Το περιεχόμενο της κριτικής ήταν πως μ’ αυτό τον τρόπο προωθείται ο κυβερνητικός έλεγχος του Εποπτικού Συμβουλίου. Κι έχει, βέβαια, ενδιαφέρον η σχέση της κυβερνητικής πράξης του ΣΥΡΙΖΑ, μ’ αυτά που έλεγε επί του θέματος ως αντιπολίτευση λίγους μήνες πριν.

Ο Θανάσης Γεωργακόπουλος είναι δημοσιογράφο

https://mhmadas.blogspot.gr/2015/05/in-memoriam.html

Την επόμενη εβδομάδα η συνεδρίαση για την ΕΡΤ

Την επόμενη εβδομάδα η συνεδρίαση για την ΕΡΤ

15/5/2015

Γράφει ο Παναγιώτης Τζαννετάτος

Στις αρχές της ερχόμενης εβδομάδας (πιθανότατα Τρίτη-Τετάρτη) θα συνεδριάσει τελικά η επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής όπου θα γίνει ακρόαση των Δ. Τσακνή και Λ. Ταγματάρχη, προκειμένου να γίνει η οριζόμενη από το Σύνταγμα και τον ΚτΒ ακρόαση για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, η διαδικασία δεν θα είναι ίδια με αυτές που έχουμε συνηθίσει, καθώς θα πραγματοποιηθούν δύο ξεχωριστές συνεδριάσεις για τους νέους επικεφαλής της δημόσιας τηλεόρασης με προφανή στόχο να δοθεί ο κατάλληλος χρόνος στους βουλευτές να κρίνουν και να τοποθετηθούν στο ευαίσθητο αυτό ζήτημα.

Μάλιστα σήμερα αναμένεται να υπάρξει συνάντηση του αρμόδιου για ζητήματα ενημέρωσης υπουργού Νίκου Παππά, ο οποίος έχει «τρέξει» το επίμαχο νομοσχέδιο και της Προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου μετά από σχετικό αίτημα του πρώτου.

Από κει και πέρα, η Πρόεδρος της Βουλής θεωρείται κάτι περισσότερο από βέβαιο πως δεν πρόκειται να σχολιάσει τις διαρροές που είδαν το φως της δημοσιότητας για τα όσα ειπώθηκαν στην κοινή συνεδρίαση της Πολιτικής γραμματείας και του Προεδρείου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Εκείνοι εξάλλου που γνωρίζουν καλά τη πολιτική διαδρομή της κ. Κωνσταντοπούλου, υπενθυμίζουν με νόημα πως έχει αποδείξει ότι σέβεται τις εσωκομματικές διαδικασίες και δεν σχολιάζει δημόσια όσα συμβαίνουν στα όργανα.

https://newpost.gr/post/462577/thn-epomenh-ebdomada-h-synedriash-gia-thn-ert

Η ΝΕΡΙΤ, μια χαμένη ευκαιρία για την υπόθεση του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα

Η ΝΕΡΙΤ, μια χαμένη ευκαιρία για την υπόθεση του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα

Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

Ένας απολογισμός από τον διευθυντή της ραδιοφωνίας της ΝΕΡΙΤ.

Του Θανάση Γεωργακόπουλου

Το κυριότερο που μας κάνει να μιλάμε για «χαμένη ευκαιρία» είναι πως το θεσμικό πλαίσιο που –εξ ανάγκης- εισήχθη (ν.4173), στηριζόταν στις επεξεργασίες της επιτροπής Αλιβιζάτου επί υπουργίας Μόσιαλου και ήταν το πιο προωθημένο που υπήρξε ποτέ στη χώρα μας όσον αφορά τη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Αντίστοιχα προωθημένα –παρά τα όποια επιμέρους προβλήματα- ήταν όλα τα βασικά της κείμενα: Καταστατικό, Κανονισμός, Οργανόγραμμα, Στρατηγικό σχέδιο, Κώδικες δεοντολογίας κ.ο.κ.. Οι προκηρύξεις για τις προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ, παρά τα προβλήματα σε επίπεδο ζητούμενων προσόντων, ήταν, επίσης, προωθημένες και πρότυπες όσον αφορά τις διαδικασίες και τους όρους διασφάλισης της αξιοπιστίας τους. Το ίδιο ίσχυε και σε σχέση με τις προσκλήσεις ενδιαφέροντος για τις παραγωγές και τις διαδικασίας κρίσης και επιλογής του τηλεοπτικού προγράμματος, με απολύτως διαφανείς διαδικασίες και παρά τον ιδιαίτερα ασφυκτικό χρόνο. Πρωτοποριακές για τα ελληνικά δεδομένα ήταν και οι επεξεργασίες και προσπάθειες εισόδου της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην εποχή των «new media».

α. Οι 2000 που δεν... ήρθαν

Η δέσμευση της τελευταίας συνάντησης των πολιτικών αρχηγών, η οποία ανελήφθη μετά και τη σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, ήταν για παραμονή 2.000 εργαζομένων της ΕΡΤ, κατά το στάδιο του «μεταβατικού φορέα».

Αν η δέσμευση είχε υλοποιηθεί θα ήταν πολύ εύκολο στο μεταβατικό διάστημα να λειτουργήσουν όλα τα «προϊόντα» της ΕΡΤ, ακόμα και εκείνα που είχαν τη μικρότερη αξία ή δεν χρειάζονταν.

Η δέσμευση εκείνη, όμως, δεν υλοποιήθηκε επειδή:

- Είχε, ήδη, αποχωρήσει από την κυβέρνηση η ΔΗΜΑΡ.

- Η πρόταση εκείνη συνάντησε τη λυσσαλέα αντίδραση της ΠΟΣΠΕΡΤ και των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ, του αριστερισμού και του «ψεκασμού» σ’ επίπεδο δημοσιογράφων.

- Οι κυβερνητικοί χειρισμοί που ακολούθησαν, αντί να επικεντρωθούν στην υλοποίηση της δέσμευσης, προχώρησαν σε ανοιχτές προκηρύξεις για το προσωπικό του μεταβατικού φορέα..

β. Οι «μοιραίοι άνθρωποι»

Η κατάσταση που επικράτησε μετά το «μαύρο» και καθόλο το μεταβατικό διάστημα ήταν χαοτική.

Το χάος σ’ εκείνη τη φάση δεν μπορούσε να «τιθασευθεί» άνωθεν. Η τύχη του μεταβατικού φορέα και της ΝΕΡΙΤ, μέσα στο χάος και την απόσυρση, εξαρτιόταν, σχεδόν, αποκλειστικά από τους ανθρώπους που είχαν τη σχετική ευθύνη και από όσους/ες βρίσκονταν μέσα στο φορέα-πρόβλημα.

Δυστυχώς σ’ αυτό ακριβώς το σημείο που κρινόταν η τύχη του ατύχησε και ο μεταβατικός και ο νέος φορέας, καθώς σε «ισχυρό άνδρα» αναδείχθηκε ο κ. Β. Θωμόπουλος. Στην αρχή ως επικεφαλής των τηλεοπτικών ειδήσεων, στη συνέχεια της τηλεόρασης συνολικά και, τέλος, σε οιωνεί πρόεδρο της εταιρίας, με την αναβάθμισή του σε Γενικό Διευθυντή Περιεχομένου.

Ο Β. Θωμόπουλος κατόρθωσε να σύρει στην απαξίωση το σύνολο της ΝΕΡΙΤ, καθώς όλα επισκιάσθηκαν από την πολιτεία του στο τηλεοπτικό της σκέλος: ειδήσεις και ενημέρωση αδιάφορη και –ιδιαίτερα σε δεύτερη φάση- απροκάλυπτα φιλοκυβερνητική (αποκορύφωμα το κόψιμο της ομιλίας Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη και η προεκλογική συνέντευξη Σαμαρά), αδυναμία ουσιαστικής ενασχόλησης με το πρόγραμμα αλλά παρ’ όλα αυτά ανάληψη και εμμονή στη σχετική ευθύνη, επιλογές προσώπων στη λογική «μικρομεσαίων» ιδιωτικών καναλιών, αντίδραση για οτιδήποτε προερχόταν ή θύμιζε την ΕΡΤ, μπλοκάρισμα των συνολικών λειτουργιών της εταιρίας και ιδιαίτερα όσων τομέων δεν ήλεγχε (π.χ. ραδιοφωνία), συγκεντρωτική και αυταρχική (προς τους υφισταμένους) λειτουργία κ.ο.κ.

Το άλλο μοιραίο πρόσωπο για τη ΝΕΡΙΤ ήταν ο Γ. Προκοπάκης, ο οποίος, ενώ ξεκίνησε ελπιδοφόρα, έκανε στροφή 180 μοιρών και στο δεύτερο μισό της θητείας του ως Διευθύνοντος Συμβούλου «σφιχταγγαλιάστηκε» με τον Β. Θωμόπουλο, αποστασιοποιήθηκε και επιτέθηκε στα άλλα δύο εκτελεστικά μέλη του Δ.Σ., την Κ. Ευαγγελάκου και το Θ. Καρούνο, με τα οποία έως τότε λειτουργούσε σαν «τρόϊκα».

γ. η «σαμαρική» επανάκαμψη

Μετά τις ευρωεκλογές, στο πλαίσιο της ευρύτερης λαϊκιστικής στροφής του κ. Σαμαρά, από τη μια ανέλαβε την αρμοδιότητα εποπτείας της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης η Σ. Βούλτεψη κι από την άλλη, ενόψει των επικείμενων πολιτικών εξελίξεων, φαίνεται πως αποφασίσθηκε να ενισχυθεί η «παρεμβατικότητα» και ο έλεγχος της ΝΕΡΙΤ.

Το πρώτο χτύπημα ήρθε με την τροπολογία του Αυγούστου με την οποία άλλαξε ο τρόπος επιλογής του Εποπτικού Συμβουλίου της, το οποίο σύμφωνα με τον ιδρυτικό της νόμο της ΝΕΡΙΤ ήταν ο θεσμός και η δικλείδα ασφαλείας για την ανεξαρτησία της.

Το επόμενο χτύπημα δεν άργησε. Ο Β. Θωμόπουλος, με βάση τη σχέση του με παλαιοκομματικά πελατειακά δίκτυα απέκτησε «αρμοδιότητα επικοινωνίας» με τη νέα αρμόδια υπουργό κ. Βούλτεψη. Η επικοινωνία αυτή οδήγησε στο κόψιμο της ομιλίας Τσίπρα στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Η απροκάλυπτα λογοκριτική επιλογή είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση του προέδρου του ΔΣ της ΝΕΡΙΤ Α. Μακρυδημήτρη και του αναπληρωτή του Ρ. Μορώνη, με καταγγελίες για πολιτική παρέμβαση και το ρόλο Βούλτεψη και. Θωμόπουλου.

Το νέο κρούσμα με τη γελοία συνέντευξη Σαμαρά κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ήρθε απλώς να επιβεβαιώσει το πλειοψηφικό συμπέρασμα της κοινής γνώμης για την ασφυκτικά ελεγχόμενη τηλεοπτική ενημέρωση της ΝΕΡΙΤ.

Συμπέρασμα που απέκτησε κωμικοτραγικές διαστάσεις τη μετεκλογική περίοδο, όταν στο πλαίσιο ενός γνήσιου και απροκάλυπτου χαμαιλεοντισμού η τηλεοπτική ενημέρωση της ΝΕΡΙΤ έγινε πιο συριζική κι απ’ αυτή της ert open, πριν καν υπάρξει οποιαδήποτε διοικητική ή διευθυντική αλλαγή.

https://www.e-tetradio.gr/article/12268/I-NERIT-mia-xameni-eukairia-gia-tin-upothesi-tou-dimosiou-radiotileoptikou-forea

Eurovision με ΕΡΤ, ευελπιστεί η κυβέρνηση

Eurovision με ΕΡΤ, ευελπιστεί η κυβέρνηση

14/5/2015

Ότι θα έχουμε ΕΡΤ έως την επόμενη Τρίτη, ευελπιστεί η κυβέρνηση, όπως δήλωσε ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, στη διάρκεια του briefing.

Στο ερώτημα αν την άλλη εβδομάδα, στον πρώτο προκριματικό γύρο της Eurovision θα έχουμε ΕΡΤ ή ΝΕΡΙΤ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απάντησε: «Ευελπιστούμε ότι θα έχουμε ΕΡΤ».

video: https://www.dailymotion.com/video/x2q5mrb_video-%CE%B5%CF%81%CF%84_news

https://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=416590&catID=7

Προσαγωγή από λάθος…

Προσαγωγή από λάθος…

Νέα δεδομένα για την υπόθεση της ΕΡΑ Ζακύνθου. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός Νίκος Παππάς ζήτησε ενημέρωση από την εισαγγελία Πάτρας για τη σύλληψη του Πέτρου Πομώνη. Σύμφωνα με πληροφορίες από την εισαγγελία ενημέρωσαν πως δεν πρόκειται για σύλληψη αλλά για προσαγωγή του εργαζόμενου, ο οποίος και αφέθηκε ελεύθερος καθώς η αστυνομία εκ παραδρομής τον οδήγησε στο τμήμα.  Η διαδικασία πραγματοποιήθηκε καθώς υπήρχε  μία παλιά μήνυση  για φθοράς σε βάρος δημόσιας περιουσίας αλλά και καταγγελίες από άλλους εργαζόμενους στην ΕΡΑ Ζακύνθου. Ο Νίκος Παππάς ενημέρωσε πως πρόκειται γα εργαζόμενους που επιστρέφουν για εργαζόμενους που επιστρέφουν στο χώρο εργασίας  τους, καθώς είναι πλέον σε ισχύ ο σχετικός νόμος για την ΕΡΤ.

https://www.typologies.gr/

«Πλειο»-δοσία απόψεων για τη νέα διοίκηση της ΕΡΤ

Πλειο»-δοσία απόψεων για τη νέα διοίκηση της ΕΡΤ

Τετάρτη, 13 Μαΐου 2015

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση έχει αρχίσει, τις τελευταίες μέρες, μετά την ανακοίνωση της διοίκησης της ΕΡΤ.

Πολλά ονόματα είχαν ακουστεί, πολλοί οι ενδιαφερόμενοι (153 υπέβαλαν, τελικά, αίτηση στο πλαίσιο της opengov διαδικασίας που επιλέχθηκε), η οριστική επιλογή προκάλεσε -όπως ήταν απόλυτα φυσικό- και τη διατύπωση κάποιων διαφορετικών απόψεων.

Φυσικότατο, με την επιπλέον έννοια ότι μια διαδικασία στην οποία εμπλέκονται πολλοί, γεννά πολλές και διαφορετικές προσεγγίσεις. Από αυτές που έχουν στόχο να βοηθήσουν στη δημιουργία ενός δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα ο οποίος δεν θα επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος, μέχρι εκείνες που μπορεί να προέρχονται και από ανθρώπους οι οποίοι προσδοκούσαν μια θέση και δεν τους δόθηκε.

Ετσι. άνθισαν όλα τα λουλούδια: κάποιοι είπαν ότι η επιλογή Ταγματάρχη δεν είναι αρκετά κομματική, άλλοι ότι. παραείναι κομματική, αφού θεώρησαν ότι ο νέος διευθύνων σύμβουλος θα είναι απόλυτα εξαρτημένος από την κυβέρνηση. Η όλη συζήτηση σίγουρα δεν απασχολεί την ελληνική κοινωνία, που περιμένει αφενός να αποτελέσει το «μαύρο» των Σαμαρά-Κεδίκογλου παρελθόν για πάντα και αφετέρου να κρίνει τη νέα διοίκηση από τα αποτελέσματά της. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν είναι μια διδακτική κουβέντα.

Στο πλαίσιο αυτό, με ενδιαφέρον ακούσαμε τον Γιώργο Πλειό να εξηγεί, μέσα από το «Στο Κόκκινο», γιατί ο ίδιος δεν έβαλε υποψηφιότητα για το νέο ΔΣ της ΕΡΤ. Αυτό ήταν το κεντρικό ερώτημα, γύρω από το οποίο στήθηκε μια ξεκάθαρη επίθεση στην επιλογή του προσώπου του Λάμπη Ταγματάρχη, ως νέου διευθύνοντος συμβούλου της ΕΡΤ, μέσα από τη ραδιοφωνική εκπομπή της Ευγενίας Λουπάκη. Φυσικά, καλεσμένος να απαντήσει στο ερώτημα, ήταν ο καθ' ύλην αρμόδιος, Γιώργος Πλειός, πρόεδρος του τμήματος ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος ξεκίνησε τη συζήτηση «ρίχνοντας τη βόμβα»!

«H δημόσια τηλεόραση συνεχίζει να εξαρτάται από την κυβέρνηση με πιο άμεσο τρόπο από ό,τι πριν», είπε ο καθηγητής, παίρνοντας σαφή θέση μάχης απέναντι στη νέα διοίκηση της ΕΡΤ. Φυσικά, λίγα λεπτά μετά ξεκαθάρισε ότι δεν αναφέρεται στα συγκεκριμένα πρόσωπα που επελέγησαν, και ότι δεν έχει να πει κάτι αρνητικό για αυτούς! (Απορία: δεν είναι «λιγάκι» αρνητικό ότι, όπως είχε υπονοήσει ξεκάθαρα λίγο νωρίτερα, το συγκεκριμένα πρόσωπα δέχθηκαν να είναι κομματικά φερέφωνα;). Όμως, ας γυρίσουμε στο βασικό μας ερώτημα, αυτό που έχει να βγάλει και την είδηση.

Γιατί, άραγε, ο Γιώργος Πλειός, που τώρα κατακεραυνώνει την κυβέρνηση, δεν υπέβαλε υποψηφιότητα για το νέο ΔΣ;

Βρήκε πολλούς λόγους να αναφέρει. Γιατί, πρώτον, πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία, είχαν ήδη δημοσιευθεί τα ονόματα όσων θα έπαιρναν επιτελικές θέσεις στη νέα ΕΡΤ και άρα το ΔΣ θα έχει απλά διακοσμητικό ρόλο. Η τελευταία καταγγελία (περί διακοσμητικού ρόλου), αν και διατυπώθηκε με τη μορφή ερωτήματος, αναμφισβήτητα αποτελεί και δεύτερη προσβολή για τα νέα μέλη. Όμως, δεν βαριέσαι...

Υπάρχει και άλλος λόγος! «Δεν υπάρχουν χρήματα για το νέο πρόγραμμα».

Υπάρχει και τρίτος! «Υπάρχουν προβλήματα διοίκησης. Υπάρχουν σοβαρές αμφισβητήσεις για το πρόσωπο του διευθύνοντος συμβούλου!».

Υπάρχει και τέταρτος! «Υπάρχουν προβλήματα συνοχής, που δεν ξέρω αν ένας διευθύνων σύμβουλος υπό αμφισβήτηση μπορεί να διευθετήσει».

Υπάρχει και πέμπτος! «Δεν είναι ξεκάθαρο το μοντέλο με το οποίο θα λειτουργήσει η ΕΡΤ. Αν περιμένουμε αυτό να το εκπονήσει ο διευθύνων σύμβουλος, τότε είμαστε σε λάθος κατεύθυνση. Αυτό το μοντέλο δεν συμβαδίζει με την άποψη της αριστεράς».

Γενικώς, αν αναλύσει κανείς τους λόγους για τους οποίους δεν υπέβαλε πρόταση για το νέο ΔΣ της ΕΡΤ ο Γιώργος Πλειός, συμπεραίνει ότι του φταίνε ο Λάμπης Ταγματάρχης και ο υπουργός Επικρατείας που τον επέλεξε! Και, πάντως, προκύπτει από τα λεγόμενά του ότι, αν το πρόσωπο δεν ήταν ο Ταγματάρχης, αλλά κάποιος άλλος της αρεσκείας του κ. Πλειού, οι αιτιάσεις του δεν θα ήταν και τόσο πολλές.

Ασφαλώς και η κάθε κριτική είναι δεκτή. Αλλά έχει και η αφετηρία της σημασία. Και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, προέρχεται από έναν άνθρωπο που δηλώνει ότι, υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσε να ήταν υποψήφιος για τη διοίκηση την οποία τώρα επικρίνει. Απλά, δεν του άρεσαν οι προϋποθέσεις. Δικαίωμά του, βεβαίως, αλλά.

Αλλά, αν κάναμε εμείς την εκπομπή, θα τον ρωτούσαμε και δυο-τρία πράγματα ακόμη:

Ο ίδιος λέει ότι έγιναν κάποιες συζητήσεις για τη συμμετοχή του στη διοίκηση της ΕΡΤ. Πρότεινε τον εαυτό του για κάποια συγκεκριμένη θέση;

Του προέδρου ή του διευθύνοντος συμβούλου, για παράδειγμα; Τι απάντηση έλαβε;

Οι απορίες είναι εύλογες, διότι πάσα κριτική δεκτή μεν, αλλά καλό είναι να γνωρίζουμε αν κάποιος βγαίνει και ασκεί κριτική στην κυβέρνηση

ΑΦΟΥ ζήτησε και δεν πήρε. Εχει διαφορά το ένα από το άλλο. Και σε καμία περίπτωση αυτό δεν είναι μοντέλο αριστεράς.

Εμείς ευχαρίστως δια δημοσιεύσουμε όποια απάντηση μας δώσει ο κ. Πλειός.

https://www.toxwni.gr/ellada/item/53491-ixitiko-pleio-dosia-apopseon-gia-ti-nea-dioikisi-tis-ert