Θα υπάρξει πραγματικά "Νέα" ΕΡΤ;

Θα υπάρξει πραγματικά "Νέα" ΕΡΤ;

Θέμα ημερών είναι η κατάθεση του νομοσχεδίου της ΕΡΤ για συζήτηση στη Βουλή. Τι λέει το νομοσχέδιο; Αφήνει ερωτηματικά;

της Νεφέλης Τσιάπου

Τρίτη εβδομάδα και ακόμη να συζητηθεί ακόμα το νομοσχέδιο της ΕΡΤ στη Βουλή. Την Δευτέρα επιτέλους που πέρασε κατατέθηκε κ σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο.

Βλέπουμε μία άλλη ΕΡΤ μέσα από το νομοσχέδιο; Φεύγει η ΝΕΡΙΤ και έρχεται μία καινούργια ΕΡΤ;

Το νέο νομοσχέδιο μιλάει για ένα διάστημα ενός έτους όπου θα υπάρχει η μετάβαση, ένα «μεσοδιάστημα» , όπου το διοικητικό συμβούλιο που θα οριστεί θα πρέπει να διασαφηνίσει πολλά θέματα λειτουργίας της ΕΡΤ και να αποφασίσει ποιο είναι το γενικό πλαίσιο.

«Θα είναι μία συνέχεια της υπάρχουσας ραδιοτηλεόρασης αλλά με σημαντικές προσπάθειες βελτίωσης του προγράμματος σιγά-σιγά» είπε σήμερα το απόγευμα στην εκπομπή του The Press Project , Στο Κόκκινο ο Νίκος Μιχαλίτσης.

Στους τηλεοπτικούς δέκτες το σήμα ΝΕΡΙΤ αντικαθίσταται από αυτό της ΕΡΤ( Στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 6 του ν.4173/2013 όπου αναφέρεται η φράση «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.», αντικαθίσταται ως «Ε.Ρ.Τ. Α.Ε»).

Το ανταποδοτικό τέλος παραμένει στα 3 ευρώ μηνιαίως, αλλά μπορεί να αναπροσαρμόζεται με κοινή απόφαση του υπουργού Οικονομικών και του υπουργού Επικρατείας. Υπάρχει πάντως πρόβλεψη για εξαίρεση των καταναλωτών που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού και καθορίζονται τα κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια για την εξαίρεση αυτών.

Αόριστο είναι έως τώρα το πόσους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς, πανελλαδικούς ή περιφερειακούς σταθμούς, μουσικά σύνολα και χορωδία, καθώς και διαδικτυακούς ιστότοπους θα έχει η ΕΡΤ Α.Ε. Σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο αυτή είναι αρμοδιότητα του νέου Δ.Σ. που οριστεί στη νέα ΕΡΤ και θα εκπονήσει στρατηγικό σχέδιο.

Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι επανέρχονται οι αόριστου χρόνου συμβάσεις για όσους εργάζονταν στην ΕΡΤ έως τις 11 Ιουνίου 2013. Πάνω σε πιο συγκεκριμένα ζητήματα μισθών, όπως μισθούς υπερημερίας, συμψηφισμούς με αποδοχές, επιδόματα, αποζημιώσεις κ.ά,, η απόφαση ορίζεται με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Επικρατείας.

Οι συμβάσεις αορίστου χρόνου που έχουν συναφθεί με τη ΝΕΡΙΤ Α.Ε. εργαζομένων που δεν εμπίπτουν στην παράγραφο 1 του παρόντος παραμένουν σε ισχύ.

Μ ’αυτό τον τρόπο οι εργαζόμενοι της παλιάς ΕΡΤ θα βρίσκονται στον ίδιο χώρο με τους «αντιπάλους τους», τους εργαζόμενους της ΝΕΡΙΤ. «Δύσκολη η συνύπαρξη αφού θεωρούμε πως οι εργαζόμενοι που αποφάσισαν να εργαστούν στη ΝΕΡΙΤ έκαναν μία επιλογή ήττας»¨ είπε χαρακτηριστικά μία εκ των εκπρόσωπων των δημοσιογράφων της ΕΡΤ Στο Κόκκινο σήμερα το απόγευμα.

Βασική προτεραιότητα της νέας ΕΡΤ είναι να ανοίξει Χωρίς να υπάρξει νέο μαύρο. Χαρακτηριστικά έχει οριστεί ως ημέρα «μηδέν» που θα γίνει η αλλαγή της ΝΕΡΙΤ σε ΕΡΤ.

Μείζονος σημασίας είναι το σημείο του νομοσχεδίου που μιλάει για την αντιμετώπιση των παθογενειών του παρελθόντος της ΕΡΤ. Μεταξύ άλλων, προβλέπονται σημαντικές αλλαγές όπως: κατάργηση προνομίων, προκηρύξεις διαγωνισμών για ανάθεση έργου και κοινωνικός έλεγχος της ΕΡΤ.

Βασικό θέμα που δεν υπάρχει μέσα στο νομοσχέδιο της ΕΡΤ είναι το εάν θα υπάρχει χρηματοδότηση των ελληνικών ταινιών και γενικότερα κινηματογραφικών παραγωγών από τη νέα ΕΡΤ Α.Ε.

 https://www.thepressproject.gr/article/74415/Tha-uparksei-pragmatika-Nea-ERT

ΠΑΣΟΚ: Το ν/σ για την ΕΡΤ ιδρύει τη Ραδιοτηλεόραση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ

ΠΑΣΟΚ: Το ν/σ για την ΕΡΤ ιδρύει τη Ραδιοτηλεόραση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ

Τρίτη, 10 Μαρτίου 2015

ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Το νομοσχέδιο για την ΕΡΤ, το οποίο δόθηκε για διαβούλευση χθες, νεκρανασταίνει τις χειρότερες εποχές της παλαιάς κρατικής ραδιοτηλεόρασης, υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ.

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του, αντί να θωρακίσει την ανεξαρτησία, που τραυμάτισε η απαράδεκτη παρέμβαση της Ν.Δ. τον Ιούνιο του 2013, (την οποία ως ΠΑΣΟΚ είχαμε έντονα καταδικάσει), την υπάγει και πάλι στον Υπουργό, καταργεί τις πρόσφατες εγγυήσεις διαφάνειας που είχαν νομοθετηθεί και προβλέπει τον ορισμό του Διοικητικού Συμβουλίου αποκλειστικά από την κυβερνητική πλειοψηφία και μάλιστα σε πρώτη φάση από τον ίδιο τον Υπουργό.

Μάλιστα, υποστηρίζει ότι «ουσιαστικά ιδρύει τη Ραδιοτηλεόραση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ με προφανή στόχο την ωμή κυβερνητική προπαγάνδα (και μάλιστα με το γνωστό απειλητικό ύφος κατά αυτών που ασκούν κριτική, όπως διαπιστώνεται το τελευταίο διάστημα κατά το οποίο έχουμε συνεχείς κυβερνητικές επιθέσεις κατά Μέσων Ενημέρωσης)».

Σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ, το νομοσχέδιο δεν περιλαμβάνει καμία αξιολόγηση, βρίθει φωτογραφικών διατάξεων, όπως αυτή που εξαιρεί τον Πρόεδρο του Δ.Σ. από την υποχρέωση να έχει έστω πτυχίο και οδηγεί σε αύξηση του ανταποδοτικού τέλους μέσω της εν λευκώ εξουσιοδότησης στον Υπουργό να το καθορίζει.

https://www.naftemporiki.gr/story/924854/pasok-to-ns-gia-tin-ert-idruei-ti-radiotileorasi-syrizaanel

Όλα όσα θέλετε να ξέρετε για το νέο νομοσχέδιο για την ΕΡΤ - Οι κερδισμένοι, οι χαμένοι και αυτοί που δεν κατάλαβαν....

Όλα όσα θέλετε να ξέρετε για το νέο νομοσχέδιο για την ΕΡΤ

Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης

13/3/2015

Οι κερδισμένοι, οι χαμένοι και αυτοί που δεν κατάλαβαν....

Ο Διευθύνων Σύμβουλος παραμένει πανίσχυρος. Το ανταποδοτικό τέλος παραμένει στα 3 ευρώ, αλλά δεν θα το πληρώνουν οι ναοί, οι τάφοι και οι ευπαθείς ομάδες. Το Διοικητικό Συμβούλιο θα το ελέγχει η κυβέρνηση. Το Εποπτικό Συμβούλιο πάει περίπατο. Μαζί του παίρνουν την άγουσα τόσο ο Μεσολαβητής όσο και η Επιτροπή Δεοντολογίας. Παραμένουν οι εξωτερικοί συνεργάτες και οι εξωτερικές παραγωγές. Οι εργαζόμενοι της ΝΕΡΙΤ (όχι οι «δανεικοί» από τη ΔΤ) θα διατηρήσουν τις θέσεις τους. Επιστρέφουν οι εργαζόμενοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου της παλαιάς ΕΡΤ. Η ΠΟΣΠΕΡΤ δεν θα κάνει τα κουμάντα.

Αυτά είναι σε γενικές γραμμές τα συμπεράσματα από το σχέδιο νόμου για την νέα ΕΡΤ, που δόθηκε προ ολίγων ημερών στη δημοσιότητα για διαβούλευση. Ένα νομοσχέδιο που έγινε δεκτό με ανάμικτα συναισθήματα (πρώην δημοσιογράφοι της ΕΡΤ), με οργή (ΠΟΣΠΕΡΤ), με φλύαρες απορίες (το Πoτάμι, φυσικά) και καταπληκτικές κωλοτούμπες. Οι τελευταίες ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ το οποίο ανέφερε στην ανακοίνωσή του: «Αντί να θωρακίσει την ανεξαρτησία που τραυμάτισε η απαράδεκτη παρέμβαση της Ν.Δ. τον Ιούνιο του 2013, (την οποία ως ΠΑΣΟΚ είχαμε έντονα καταδικάσει), την υπάγει και πάλι στον Υπουργό, καταργεί τις πρόσφατες εγγυήσεις διαφάνειας που είχαν νομοθετηθεί και προβλέπει τον ορισμό τού Διοικητικού Συμβουλίου  αποκλειστικά από την κυβερνητική πλειοψηφία και μάλιστα σε πρώτη φάση από τον ίδιο τον Υπουργό». Η απαράδεκτη παρέμβαση της ΝΔ την οποία το ΠΑΣΟΚ είχε έντονα καταδικάσει, αλλά δεν έκανε τίποτα απολύτως για να την στείλει πίσω στη μαμά της! Τουλάχιστον η ΔΗΜΑΡ έχει να υπερηφανεύεται ότι έφυγε απ’ την κυβέρνηση. Μην λησμονούμε επίσης ότι τον Αύγουστο του 2014 το ΠΑΣΟΚ ψήφισε την τροπολογία βάση της οποίας ο έλεγχος του ΔΣ της ΝΕΡΙΤ επέστρεφε στα χέρια της κυβέρνησης. Για να μην ξεχνιόμαστε…

Ας αφήσουμε όμως τις χιουμοριστικές παρεμβάσεις της Χαριλάου Τρικούπη κι ας πάμε στο ψητό. Στο γεγονός δηλαδή ότι όλα θα εξακολουθήσουν να περνάνε από το χέρι του  Διευθύνοντος Σύμβουλου. Ένα γεγονός το οποίο εξόργισε την ΠΟΣΠΕΡΤ, που μάλλον ονειρευόταν άμεση συμμετοχή στη διεύθυνση ή ακόμη και συνδιαχείριση. Εξ ου και οι κατά καιρούς επισημάνσεις για το πόσο καλά θα μπορούσαν να λειτουργήσουν τα εργατικά συμβούλια στην νέα ΕΡΤ και πόσο επωφελής θα ήταν για την εταιρεία η συμβολή τους. Φαίνεται ωστόσο ότι το Μαξίμου δεν πείσθηκε για τις αγαθές προθέσεις του συνδικαλιστικού οργάνου και αποφάσισε να μην παραδώσει τα κλειδιά και τον έλεγχο της Αγίας Παρασκευής. Δια ταύτα; Τα περισσότερα μέλη του πρώτου ΔΣ (διάρκεια ζωής ένας χρόνος) τα ορίζει ο Υπουργός Επικρατείας και τα επόμενα περνάνε με απλή πλειοψηφία από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής –άρα και πάλι η κυβέρνηση την κουμαντάρει τη δουλειά. Και κάπως έτσι, θα αναγνωρίσουν οι μυημένοι στα μυστήρια του Ραδιομεγάρου, λύνεται και ο γόρδιος δεσμός του νόμου 1730/87 με όλα τα συμπαρομαρτούντα του.

Υπάρχουν πάντως και δύο μίνι παραχωρήσεις εξουσίας στο νέο νομοσχέδιο. Η πρώτη αφορά σε δύο μέλη του επταμελούς ΔΣ, που θα εκλέγονται από τους εργαζόμενους. Αν θυμάστε καλά στα παλαιότερα επταμελή Διοικητικά Συμβούλια η εκπροσώπηση των εργαζομένων ήταν μονομελής, οπότε είναι κι αυτή μια χειρονομία, ένα κλείσιμο ματιού. Θεσμοθετούνται επίσης τα Συμβούλια Κοινωνικού Ελέγχου σε κάθε διοικητική περιφέρεια. Σε αυτά συμμετέχουν εθελοντικά ακροατές, τηλεθεατές, θεσμοί και κοινωνικές συλλογικότητες που αποτελούν το αντιπροσωπευτικό κοινό της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε.. Αποστολή των συμβουλίων είναι να μεταφέρουν στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας τις απόψεις επί του περιεχόμενου του προγράμματος, προτάσεις για την εύρυθμη λειτουργία της εταιρείας κλπ. κλπ. Παιδική χαρά εν ολίγοις και μην ξεχνάμε ότι και το προηγούμενο νομοσχέδιο της ΝΕΡΙΤ προέβλεπε «συμβουλευτικές επιτροπές προγράμματος»…

Από εκεί και πέρα, έχει σημασία ότι οι εξωτερικές παραγωγές περιορίζονται στο 25 % του συνολικού κύκλου εργασιών (υπάρχει δηλαδή ένα όριο, που δεν μπορεί να το υπερβεί η εταιρεία χωρίς να κινήσει την περιέργεια), έχει σημασία ότι το έργο της ΕΡΤ θα το εποπτεύει το ΕΣΡ (το Εποπτικό ήταν μια πολύ καλή ιδέα, αλλά ατύχησε στην εφαρμογή της), έχει σημασία ότι προβλέπεται να ολοκληρωθεί το έργο εκκαθάρισης της παλαιάς ΕΡΤ εντός μηνός από τη δημοσίευση του νέου νόμου (good luck), έχει σημασία που θα μπορούν να προλαμβάνονται κάποιοι εξωτερικοί συνεργάτες (είτε το πιστεύετε είτε όχι υπήρχαν ουκ ολίγα κενά στην ΕΡΤ), έχει σημασία που δεν προβλέπεται τσούρνεμα του ανταποδοτικού τέλους από τον κρατικό προϋπολογισμό ή τους παρόχους ενέργειας.

Όσο για τις απορίες του Ποταμιού, η αλήθεια είναι πως έχουν την πλάκα τους. Αναρωτιέται για παράδειγμα γιατί δεν υπάρχει πρόβλεψη για πτυχίο στον άνευ αρμοδιοτήτων Πρόεδρο (κι αν προτείνουν τον Σαββόπουλο;), γιατί μπορούν να συναποφασίζουν αύξηση του ανταποδοτικού οι υπουργοί Οικονομικών και Επικρατείας (το αντίθετο θα ήταν μάλλον παράλογο), γιατί προβλέπεται να μην έχει κέρδη η ΕΡΤ ενώ είναι Ανώνυμος Εταιρεία και «πώς γίνεται δηλαδή να μην επιδιώκει την απόκτηση κέρδους»; Ακόμη και το φάντασμα της Θάτσερ θα στραβομουτσούνιαζε με το τελευταίο ερώτημα. Μην ξεχνάμε ότι η εκλιπούσα είχε σαρώσει θεσμούς και παραδόσεις στην Βρετανία, αλλά το BBC το είχε αφήσει στην ησυχία του. Και στο κοινωφελές έργο του…

Υ.Γ. 1: Λογικό είναι να υπάρχει μια σχετική αοριστία σχετικά με τα οικονομικά και μισθολογικά ζητήματα της νέας ΕΡΤ. Σε αντίθετη περίπτωση, η κυβέρνηση θα έπρεπε να ρίξει «μαύρο» στη ΝΕΡΙΤ. Ενέργεια το λιγότερο άκομψη, που θα την ταύτιζε με την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Υ.Γ. 2: Πάλι διατήρησε την αυτονομία της η τηλεόραση της Βουλής. Για να μην νομίσει κανείς ότι μπορεί να κάνει κουνήματα στους πατέρες του έθνους.

https://newpost.gr/post/450351/ta-apotelesmata-ths-pshfoforias-gia-ton-edoeap

Αποκλεισμός πτυχιούχων ΤΕΙ στο νομοσχέδιο για την ΕΡΤ

Αποκλεισμός πτυχιούχων ΤΕΙ στο νομοσχέδιο για την ΕΡΤ

13/03/2015

 ΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOS

Για απαράδεκτο αποκλεισμό των Πτυχιούχων Τ.Ε.Ι στο σχέδιο νόμου για τις “Ρυθμίσεις Θεμάτων Δημόσιου Ραδιοτηλεοπτικού Φορέα, Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση Ανώνυμη Εταιρεία και τροποποίηση του άρθρου 48 του ν.2190/1920, κάνει λόγο η Επαγγελματική Επιστημονική Ενωση Τεχνολογικής Εκπαίδευσης Μηχανικών, με επιστολή, προς τους συναρμόδιους υπουργούς .

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Κύριε Υπουργέ

, Στο άρθρο 10 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου “Ρυθμίσεις Θεμάτων Δημόσιου Ραδιοτηλεοπτικού Φορέα, Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση Ανώνυμη Εταιρεία και τροποποίηση του άρθρου 48 του ν.2190/1920”, προβλέπεται ότι για 4 θέσεις μελών από τις 7 του Δ.Σ της Ε.Ρ.Τ (περιλαμβανομένου και του Δ/ντος Συμβούλου) απαιτείται τίτλος πανεπιστημιακού ιδρύματος αποκλείοντας τους πτυχιούχους του Τεχνολογικού Τομέα των Α.Ε.Ι (Τ.Ε.Ι,Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε)!

Η ανωτέρω αδικαιολόγητη ενέργεια εκ μέρους των συντακτών του σχεδίου νόμου, έχει εξοργίσει χιλιάδες πτυχιούχους των Τ.Ε.Ι δεδομένου ότι σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις απαιτούνταν πτυχίο Α.Ε.Ι (Πανεπιστήμιων –Τ.Ε.Ι) και όχι μόνο πανεπιστήμιου! Τ

ι άλλαξε άραγε τώρα;

Ως φαίνεται οι συντάκτες της διάταξης μάλλον «ξεχνούν» ότι:

• με βάση την κείμενη νομοθεσία (2916/2001,3549/2007,4009/2001 όπως ισχύει) η ανώτατη εκπαίδευση είναι ενιαία και αποτελείται από τον τεχνολογικό και πανεπιστημιακό τομέα

• οι πτυχιούχοι των Τ.Ε.Ι μπορούν να εξελίσσονται μέχρι την θέση του Γενικού Διευθυντή στο Δημόσιο 4275/2014 (άρθρο 1)

, • σε εταιρείες όπως ο Δ.Ε.Δ.Δ.Η.Ε, Διευθύνων Σύμβουλος είναι Πτυχιούχος Τ.Ε.Ι.

Τονίζουμε, επίσης, το γεγονός ότι πολλοί πτυχιούχοι Τ.Ε.Ι είναι κάτοχοι μεταπτυχιακών ή / και διδακτορικών τίτλων σπουδών.

Ωστόσο οι δηλώσεις ενδιαφέροντος των συγκεκριμένων πτυχιούχων ενδέχεται να απορρίπτονται, καθώς δεν είναι πτυχιούχοι πανεπιστημιακού ιδρύματος. Επιπλέον στα Α.Ε.Ι Τεχνολογικού Τομέα (Τ.Ε.Ι) υπάρχουν Τμήματα (ενδεικτικά αναφέρουμε τα: Εφαρμοσμένης Πληροφορικής και Πολυμέσων, Πληροφορικής και Επικοινωνιών, Πληροφορικής και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης κλπ), οι πτυχιούχοι των οποίων θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στις εν λόγω θέσεις.

Κύριε Υπουργέ, Η επιλογή αυτή, εκ μέρους των συντακτών του νομοσχεδίου και της πολιτικής ηγεσίας υποδηλώνει ιδιότυπο ρατσισμό κατά συγκεκριμένων πτυχιούχων Ανώτατης Εκπαίδευσης και ίσως θα πρέπει να αναμένουμε πλέον ακόμη και τον αποκλεισμό των πτυχιούχων Τ.Ε.Ι δια νόμου από το να το να είναι υποψήφιοι για να εκλέγονται στη Βουλή!

Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω και για λόγους ηθικής τάξης και ισονομίας σας καλούμε να τροποποιήσετε τις σχετικές διατάξεις του εν λόγω άρθρου του σχεδίου νόμου ως εξής:

πρόταση –τροπολογία

Το άρθρο 10 του σχεδίου νόμου τροποποιείται ως έξης:

«Άρθρο 10 Το άρθρο 9 του ν.4173/2013, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής: «Διοικητικό Συμβούλιο

1. Η Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. διοικείται από επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίο απαρτίζεται από:

α) τον Πρόεδρο,

β) τον Διευθύνοντα Σύμβουλο

γ) τρία (3) μέλη, τα οποία λόγω των ειδικών γνώσεων και της πείρας τους μπορούν να συμβάλλουν στην εκπλήρωση του σκοπού της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. Τα μέλη των περιπτώσεων β’ και γ’ πρέπει να είναι τουλάχιστον πτυχιούχοι Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος της ημεδαπής ή ισότιμου της αλλοδαπής,

δ) δύο (2) μέλη, τα οποία εκπροσωπούν τους εργαζομένους της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. ...»

Ο Πρόεδρος της Κ.Δ.Ε. Δημόπουλος Δημήτριος

https://www.esos.gr/arthra/37404/apokleismos-ptyhioyhon-tei-sto-nomoshedio-gia-tin-ert

ΕΡΤ: Αντιπαράθεση για την πολιτική και την δημοσιογραφία

ΕΡΤ: Αντιπαράθεση για την πολιτική και την δημοσιογραφία

του Σπύρου Σουρμελίδη

Η επαναλειτουργία της ΕΡΤ είναι αιτία και αφορμή για μια ακόμα πολιτική αντιπαράθεση. Όσο και αν ακούγεται περίεργο, ίσως είναι εξαιρετικά σημαντική για τις γενικότερες εξελίξεις. Η δημοσιογραφία κατέρρευσε τα τελευταία χρόνια υπό το βάρος της επιχειρηματικής φούσκας στον εκδοτικό κλάδο, και της πολιτικής υπερεκμετάλλευσης των ΜΜΕ από την κυβέρνηση Σημίτη και μετά. Έρμαιο στα χέρια των (επίσης προβληματικών) τραπεζών, η δημοσιογραφία προσπαθεί να επιβιώσει ακολουθώντας τους ίδιους λάθος δρόμους και τρόπους που χρησιμοποίησε και τα χρόνια της «ευμάρειας» και τα χρόνια της χρεοκοπίας. Τι συμβαίνει αυτή την ώρα; Μια νέα κυβέρνηση δηλώνει ότι θέλει να σπάσει το πελατειακό σύστημα στην δημόσια τηλεόραση (οφείλει να το πράξει και να μην είναι μόνο λόγια). Και θέλει επίσης να σπάσει την διαπλοκή στον χώρο των MME, μεταξύ μεγάλων ομίλων (που δεν πληρώνουν), των τραπεζών και της πολιτικής. Η διακήρυξη και μόνο των προθέσεων, προκαλεί αντιδράσεις και επιθέσεις κατά της κυβέρνησης.

Η επίθεση του «Ποταμιού» στην κυβέρνηση με αφορμή την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, έφερε στην επιφάνεια τις πιο μαύρες σελίδες της δημοσιογραφίας, στις οποίες δυστυχώς μετείχε και ο Στ. Θεοδωράκης, όχι μόνο λόγω των υψηλών αμοιβών του στην παλαιά ΕΡΤ, αλλά και της πολιτικής αντίληψης που στήριξε. Στην εποχή δηλαδή που στήθηκε η φούσκα της οικονομίας (σε όλους τους κλάδους) και της πολιτικής, η οποία και μας οδήγησε στην συνολική χρεοκοπία. Το σπάσιμο αυτής της σχέσης θα αλλάξει ισορροπίες στην πολιτική διακυβέρνηση της χώρας, με θετικές (ελπίζουμε) επιπτώσεις και στην πολιτική αλλά και στην δημοσιογραφία.  Μια δημοσιογραφία που πρέπει να ξαναβρεί την χρησιμότητα της (παράθεση πράξεων και ιδεών) και την ικανότητα της να επιζήσει αυτόνομα χωρίς κρατικό χρήμα. Η δημοσιογραφία του κρατισμού και της διαπλοκής μόνο κακό προσέφερε στην πολιτική και στην κοινωνία. Είναι βεβαίως στοίχημα αν και πως θα επαναχαραχθεί ένας άλλος δρόμος. Αυτή η προσπάθεια σε κάθε περίπτωση, θα επηρεάσει και τις πολιτικές ισορροπίες και τις εξελίξεις.

Πως φτάσαμε εδώ;

Το 2011 ήταν η χρόνια που εμφανίστηκε η μεγάλη  κρίση της δημοσιογραφίας, του  Τύπο και γενικώς των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Εκείνη τη χρονιά ο «Ελεύθερος» έκλεισε, όπως το καθημερινό «Βήμα» και η «Απογευματινή», η «Ελευθεροτυπία» αργοπέθαινε αναζητώντας νέα δάνεια, όπως και το «ΑΛΤΕΡ». Οι απολύσεις γινότανε ήδη κατά δεκάδες.

Η άνοιξη

Ήταν Μάρτιος του 1999 όταν επανεκδόθηκε το ημερήσιο «Βήμα» ως μία ακόμα κίνηση της ευρωστίας και της συνολικής ισχύος του ΔΟΛ. Ένα χρόνο πριν, ο ισχυρότερος δημοσιογραφικός οργανισμός της χώρας είχε ενταχθεί στο ελληνικό χρηματιστήριο.  Ο ΔΟΛ είχε ήδη μπει στην ηλεκτρονική εποχή, έχοντας στην...διάθεση του την ηλεκτρονική πύλη «in.gr». Η άνοδος του χρηματιστηρίου, έφερε μια δεύτερη «άνοιξη» στα ΜΜΕ της χώρας. Η πρώτη είχε έρθει με την ιδιωτική τηλεόραση και ραδιοφωνία. Η «άνοιξη» του χρηματιστηρίου, έφερε μεγάλα σχέδια και στον χώρο της Μαζικής Ενημέρωσης. Το ένα μετά το άλλο τα εκδοτικά συγκροτήματα έμπαιναν στο Χρηματιστήριο, αντλώντας τεράστια ποσά που έως εκείνη την ώρα δεν τα είχαν ξαναβρεί. Η συνολική πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη ευνοούσε τα μεγάλα επιχειρηματικά σχέδια. Ευνοούσε και τα δυνατά εκδοτικά συγκροτήματα, τα οποία θα βοηθούσαν τα σχέδια της ίδιας της κυβέρνησης σε όλους τους τομείς, οικονομικό και πολιτικό. Συγχρόνως τα ευρωπαϊκά προγράμματα (Β και Γ Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης) προσέφεραν μεγάλα πακέτα και στα εκδοτικά συγκροτήματα είτε εμμέσως είτε αμέσως. Στον χώρο της ενημέρωσης είχε ξεκινήσει ένα τρελό πάρτι. Γνωστοί δημοσιογράφοι έγιναν εκδότες, άνθησε και ο χώρος του περιοδικού Τύπου. Ο τρελός χορός έφτασε σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Τηλεοπτικά δίκτυα, εφημερίδες και περιοδικά ξεφύτρωναν παντού σαν τα βαμβάκια της Θεσσαλίας. Όλοι απέβλεπαν στο γρήγορο και εύκολο χρήμα που ερχότανε, ανεξαρτήτως της εκδοτικής επιτυχίας. Κάποια στιγμή έπεφτε στο τραπέζι η ερώτηση: Που απευθύνονται όλα αυτά; Σε ποιο αγοραστικό κοινό; Γρήγορα όμως η ερώτηση ξεχνιότανε, έτσι κι αλλιώς δεν είχε απαντηθεί.

Η απόλυτη συγκεντροποίηση

Η γρήγορη επιχειρηματική ανάπτυξη στον χώρο της Ενημέρωσης είχε συνδεθεί εκ των πραγμάτων με την γενικότερη μπίζνα που έτρεχε σ όλη την Ελλάδα και σ όλους τους κλάδους. Η ΦΟΥΣΚΑ που εμφανιζότανε στους άλλους κλάδους εμφανιζότανε και στα ΜΜΕ. Τα εύκολα χρήματα μέσω χρηματιστηρίου και μέσω προγραμμάτων, προκάλεσαν επενδύσεις βιτρίνας, οι οποίες δεν θα μπορούσαν να είναι βιώσιμες. Στήθηκαν πιεστήρια στον νότο και στο βορά , τα οποία είχαν δυνατότητα να τυπώσουν όλο το χαρτί των βαλκανίων, συμπεριλαμβανομένου και αυτού της τουαλέτας. Πόσο βιώσιμα θα μπορούσαν να είναι αυτά τα πιεστήρια σε μια χώρα 10 εκατ. κατοίκων; Το ερώτημα όμως δεν απασχολούσε τους επενδυτές, οι οποίοι εκείνη την ώρα αντλούσαν λεφτά και δύναμη. Το τρελό πάρτι σε πρώτο επίπεδο έφερνε νέα περιοδικά και εφημερίδες ή τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Έφερνε νέα πιεστήρια, αλλά και περισσότερες διαφημιστικές εταιρίες, εταιρίες παραγωγής προγραμμάτων, έφερε νέα ισορροπία στην διακίνηση του Τύπου και στον καταμερισμό της διαφημιστικής πίτας. Μην ξεχνάμε και τις εταιρίες ερευνών (γκάλοπ) που ήταν επίσης συνδεδεμένες επιχειρηματικά με τα ΜΜΕ. Στην πραγματικότητα όμως έφερε συγκεντροποίηση εξουσίας με δύο τρόπους:

1. Οι μεγάλοι και ισχυροί του χώρου έγιναν ακόμα ισχυρότεροι. Είχαν στα χέρια τους από περιοδικά και εφημερίδες έως τηλεοράσεις και ραδιόφωνα αλλά και διαφημιστικές εταιρίες, εταιρίες παραγωγής τηλεοπτικών προγραμμάτων, εταιρίες δημοσκοπήσεων, πιεστήρια και Πρακτορείο Διακίνησης του Τύπου. Ολ αυτά μάλιστα συνδεδεμένα και αλληλοεξαρτώμενα από τις Τράπεζες οι οποίες επίσης ζούσαν τη δική τους άνοιξη. Οι πιο μεγάλοι προμηθευτές του δημοσίου, ήταν και εκδότες. Όσα συνέβησαν στον χώρο των ΜΜΕ στην δυτική Ευρώπη από το 1960 έως το 1985, στην Ελλάδα συνέβησαν μέσα σε 10-15 χρόνια, από το 1990 έως το 2005. 
2. Οι μεγάλοι και ισχυροί είχαν ακόμα μεγαλύτερη επιρροή στην πολιτική εξουσία. Αν και μεγάλωσαν πατώντας πάνω σε πολιτικές αποφάσεις και σε απόλυτη συνεργασία –σε ορισμένες περιπτώσεις- με την κυβέρνηση Σημίτη, γρήγορα έγιναν οι επικυρίαρχοι, επιβάλλοντας του όρους τους στους πολιτικούς.

Η φίμωση της δημοσιογραφίας

Η Άνοιξη στα πιεστήρια, τις τηλεοράσεις και τις διαφημιστικές εταιρίες, προκάλεσε την φίμωση της δημοσιογραφίας. Αφού ο στόχος ήταν κοινός (επενδύσεις, χρηματιστήριο, κοινοτικά λεφτά, άντληση κρατικής διαφήμισης), η αντιπολιτευτική διάθεση μειώθηκε στο ελάχιστο. Ο κριτικός λόγος εμφανιζότανε κατά περίπτωση και για επιμέρους μικρά θέματα ή για συγκεκριμένα πρόσωπα την συγκεκριμένη ώρα. Η πολιτική έδωσε τη θέση της στην παραπολιτική, η ελευθερία του λόγου υποχώρησε μπροστά στο θράσος του κενού λόγου.  Οι δημοσιογράφοι έπαθαν αυτό που έπαθαν οι καλλιτέχνες και οι διανοούμενοι από την δεκαετία του ‘80 (‘85-‘95). Το προϊόν που σερβιριζότανε δεν είχε καμία σχέση ούτε με την τέχνη ούτε με την διανόηση. Οι εταιρίες παραγωγής τέχνης –διασκέδασης, ήταν ο ισχυρός παράγοντας και όχι ο συνθέτης ή ο στιχουργός. Τα κοινοτικά προγράμματα καθόρισαν τις ισορροπίες εξουσίας στο πανεπιστήμιο και όχι ο ερευνητής ή ο προβληματιζόμενος καθηγητής. Το δημοσιογραφικό προϊόν άλλαξε γρήγορα στις αρχές της δεκαετίας του 90 και ξανάλεξε πολύ γρήγορα στα τέλη της ίδιας δεκαετίας. Οι δημοσιογράφοι που επικράτησαν έπρεπε να έχουν περισσότερο σχέση με δημόσιες σχέσεις παρά με την δημοσιογραφία. Το κλίμα αυτό ευνοήθηκε και από μια παλιά συνήθεια, αποτέλεσμα του κρατικοδίαιτου χαρακτήρα της ενημέρωσης και των πελατειακών σχέσεων. Στην Ελλάδα ο κανόνας επέτρεπε και επιτρέπει, ο δημοσιογράφος να μπορεί να είναι συγχρόνως και συνεργάτης υπουργών, βουλευτών , πολιτικών κομμάτων, εταιριών, τραπεζών, δημάρχων ή και γιατρών. Το πρωί βρίσκεται σ ένα γραφείο Τύπου και το απογευματάκι ντύνεται τη στολή της αντικειμενικής πληροφόρησης και της κριτικής. Πόσο μπορεί να κρίνει το απόγευμα, το Δελτίο Τύπου, που ο ίδιος έγραψε το πρωί; Πόσο μπορεί να επικρίνει τον υπουργό το απόγευμα, για χάρη του οποίου, το πρωί, μοίραζε παραπολιτικά στους συναδέλφους του; Από δημοσιογράφους και με δημοσιογράφους στήθηκαν εταιρίες συμβούλων και προβολής προσώπων, ή ακόμα και διευθέτησης μεγάλων υποθέσεων που ήθελαν τον …διαμεσολαβητή τους προς την κεντρική εξουσία. Από δημοσιογράφους στήθηκαν ακόμα και χρηματιστηριακές εταιρίες. Οι ίδιοι άνθρωποι που έλεγαν από ραδιοφώνου και εφημερίδων, ποιες μετοχές αποτελούν επενδυτική ευκαιρία, έπαιζαν με μετοχές μέσω των εταιριών τους ή των συνεργασιών που είχαν με εταιρίες. Κανείς δεν κινήθηκε ποτέ –ούτε η ΕΣΗΕΑ, ούτε άλλη αρχή- να ψάξει την πιο σκοτεινή υπόθεση της ελληνικής δημοσιογραφίας: Τη δημοσιογραφία του χρηματιστηρίου! Πόσο μπορούσε να αντέξει η δημοσιογραφία μέσα σ αυτό το κλίμα; Πόσο σημασία είχε να είναι κάποιος καλός ρεπόρτερ, δημοσιογράφος με κριτική σκέψη και περιέργεια; Καμία. Καλός ήταν πλέον ο καλά διασυνδεδεμένος. Ο στενός συνομιλητής των πολιτικών και συγχρόνως των επιχειρηματιών. Και στην άλλη όχθη, ο πολιτικός, ο άνθρωπος της δημόσιας ζωής, είχε πλέον ανάγκη τον διασυνδεδεμένο και όχι τον δημοσιογράφο. Η μαύρη(εχθροί) και άσπρη (φίλοι-συνεργάτες) λίστα των δημοσιογράφων που φτιάχτηκε στα υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου το 1996-97, ήταν απλώς η κυνική απεικόνιση της πραγματικότητας που επικράτησε στην δημοσιογραφία. Ποτέ άλλοτε η δημοσιογραφία δεν ήταν τόσο οικιοθελώς φιμωμένη και εξαρτώμενη, όσο την περίοδο που τελειώνει τώρα, λόγω της κρίσης.

Όλα εδώ πληρώνονται

Τα όσα ανέχτηκε η ελληνική δημοσιογραφία τα προηγούμενα 25 χρόνια, δυστυχώς πληρώθηκαν με τρόπο δραματικό. Η φούσκα έσκασε, επιχειρηματικά και δημοσιογραφικά, συμπαρασέρνοντας περιοδικά, εφημερίδες, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα και φυσικά εργαζόμενους δημοσιογράφους. Αυτοί οι τελευταίοι πληρώνουν πολύ ακριβά το τίμημα της “άνοιξης”. Οι επενδυτές-εκδότες, από την ώρα που εμφανίστηκε η κρίση, δεν έχουν κανένα λόγο να συνεχίζουν να πληρώνουν μεγάλους οργανισμούς οι οποίοι δεν βγάζουν τα λεφτά τους ως προϊόν ή ως μέσω επιρροής και διαπραγμάτευσης με την εξουσία. Οι τράπεζες δεν έχουν λόγο να χρηματοδοτούν επιχειρήσεις οι οποίες δεν βγάζουν τα λεφτά τους χωρίς την κρατική διαφήμιση και βεβαίως εν μέσω κρίσης. Είναι ψεύτικη κρίση που περνούν τα ΜΜΕ; Όχι βεβαίως. Ψεύτικα ήταν τα όσα στήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Δεν είχαν δηλαδή σχέση με την δημοσιογραφία και την ενημέρωση, αλλά με την άντληση γρήγορων και εύκολων χρημάτων όπως και εξουσίας. Τώρα που η γενικότερη κρίση αλλάζει τις ισορροπίες, τώρα εγκαταλείπεται το «σκάφος» άτακτα, άγρια και χωρίς σχέδιο. Οι έχοντες αποκομίσει κέρδη δεν πρόκειται να τα επανεπενδύσουν για να σώσουν αυτό που οι ίδιοι έφτιαξαν. Αυτοί ξέρουν και πως το έφτιαξαν, και γιατί το έφτιαξαν. Εκτός των ιδιωτών και το κράτος πλέον δεν μπορεί να απορροφήσει την κρίση, κάτι που έκανε το 2001 για μικρότερα μεγέθη και επιμέρους περιπτώσεις. Η κρατική ΕΡΤ και το Αθηναϊκό Πρακτορείο, είναι τα ίδια που συρρικνώθηκαν  αφού δεν μπορούν να συντηρηθούν. Οι εκατοντάδες δημοσιογράφοι που ειχαν προσληφθεί, είχαν εμπλακεί σε μια παγίδα από την οποία δεν μπόρεσαν  να ξεφύγουν. Ο Αντώνης Σαμαράς έδωσε το τελευταίο κτύπημα, δηλώνοντας ότι δεν θέλει (και δεν μπορεί λόγω πόρων) να κρατήσει καμία δημόσια ενημέρωση. Άλλωστε στηριζότανε στην ιδιωτική ενημέρωση.

Και τώρα τι;

Είναι για πέταμα όλη η δημοσιογραφία, οι τηλεοπτικοί σταθμοί και οι εφημερίδες; Όχι βεβαίως. Αν σήμερα βρίσκεται εδώ που βρίσκεται π.χ. ο ΔΟΛ, αυτό οφείλεται στον προσανατολισμό που του δόθηκε στην δεκαετία του 90 και όχι στην μακρά και σημαντική ιστορία του. Αν κάτι μπορεί να σωθεί αυτό μπορεί να συμβεί μέσω της αλλαγής πλεύσης και προσανατολισμού. Μέσω του επανακαθορισμού του ρόλου και της σημασίας του Τύπου και των ΜΜΕ. Και αυτό μπορεί να γίνει από εκδότες και δημοσιογράφους. Η επιστροφή στο αληθινό δημοσιογραφικό προϊόν φαντάζει αυτή την ώρα ως η μόνη λύση. Μπορεί να υπάρχουν και άλλες, μένει να τις ανακαλύψουμε. Η φούσκα έσκασε, μένει να σκάσουν και οι παθογένειες, οι συνήθειες και οι απολυταρχικές αντιλήψεις. Τη χώρα δεν μπορούν να κυβερνούν οι εκδότες ούτε οι δημοσιογράφοι. Μπορούν μόνο να συμμετέχουν και να συμβάλλουν. Για να επιζήσουν και οι ίδιοι.

https://www.omegapress.gr/33-mainnews/478-2015-03-13-10-08-27

Πολλά τα ερωτήματα για την αναβίωση της ΕΡΤ

Πολλά τα ερωτήματα για την αναβίωση της ΕΡΤ

ΓΙΟΥΛΗ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ

13/3/2015

Το σχέδιο νόμου για την ΕΡΤ αναρτήθηκε στη Διαύγεια. Επόμενη «στάση», οι επιτροπές της Βουλής, με τελικό προορισμό την Ολομέλεια.

«Νομοσχέδιο-γέφυρα» είναι μάλλον ο πιο ακριβής χαρακτηρισμός για το νέο σχέδιο νόμου της κυβέρνησης για την ΕΡΤ. Οπότε ως «μεσοδιάστημα» θα πρέπει να ερμηνεύσουμε και τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της, και αυτό αφήνουν να εννοηθεί πηγές κοντά στην κυβέρνηση. Το διοικητικό συμβούλιο που θα οριστεί από τον υπουργό Επικρατείας, με θητεία ενός έτους, θα κληθεί να διασαφηνίσει πολλά θολά σημεία και να κάνει συγκεκριμένο το γενικό πλαίσιο. Το σχέδιο νόμου αναρτήθηκε στη Διαύγεια -ύστερα από διαβουλεύσεις του αρμόδιου υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά- και τώρα έχει πάρει τον δρόμο για τις επιτροπές της Βουλής με τελικό στάδιο τη συζήτησή του στην Ολομέλεια. Πατάει πάνω στον νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης για τη ΝΕΡΙΤ, τον τροποποιεί, τον συμπληρώνει και καταργεί κάποια άρθρα. Ποια είναι τα βασικά του σημεία:

Στους τηλεοπτικούς δέκτες το σήμα ΝΕΡΙΤ αντικαθίσταται από αυτό της ΕΡΤ. Το ανταποδοτικό τέλος παραμένει στα 3 ευρώ μηνιαίως, αλλά μπορεί να αναπροσαρμόζεται με κοινή απόφαση του υπουργού Οικονομικών και του υπουργού Επικρατείας. Υπάρχει πάντως πρόβλεψη για εξαίρεση των καταναλωτών που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. Η ΕΡΤ Α.Ε. αποτελεί ενιαίο φορέα ο οποίος μπορεί να περιλαμβάνει τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς, πανελλαδικούς ή περιφερειακούς σταθμούς, μουσικά σύνολα και χορωδία, καθώς και διαδικτυακούς ιστότοπους. Το πόσα κανάλια, ραδιόφωνα, ιστοσελίδες, χορωδίες κ.ά. θα έχει η ΕΡΤ είναι κάτι που θα προτείνει το νέο Δ.Σ. αφού εκπονήσει στρατηγικό σχέδιο.

Το Δ.Σ. της ΕΡΤ -με εξαίρεση το πρώτο- θα έχει τριετή θητεία με δικαίωμα ανανέωσης για μία μόνο φορά και θα αποτελείται από επτά μέλη. Τον πρόεδρο, τον διευθύνοντα σύμβουλο, δύο πρόσωπα κύρους σε τομείς σχετικούς με αυτούς της ΕΡΤ, δύο εκπροσώπους των εργαζομένων και έναν εκπρόσωπο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ). Τέλος, αναβιώνουν οι συμβάσεις αορίστου χρόνου όσων εργάζονταν στην ΕΡΤ στις 11 Ιουνίου 2013. Και όσα θέματα προκύψουν σε σχέση με μισθούς υπερημερίας, συμψηφισμούς με αποδοχές, επιδόματα, αποζημιώσεις κ.ά., θα ρυθμίζονται με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Επικρατείας. Από την αναβίωση εξαιρούνται οι ειδικοί σύμβουλοι, όσοι έχουν λάβει σύνταξη ή έχουν καταθέσει τα χαρτιά τους, καθώς και όσοι δεν επιθυμούν να επιστρέψουν. Η κυβέρνηση κάνει λόγο για αποκατάσταση αδικιών, οικονομικό και διοικητικό εξορθολογισμό και ανεξαρτησία, η κριτική όμως είναι σφοδρή και επικεντρώνεται κυρίως στο ότι το νομοσχέδιο δεν λύνει το βασικό πρόβλημα της εξάρτησης από την κυβέρνηση καθώς καταργείται το Εποπτικό Συμβούλιο, το Δ.Σ. θα επιλέγεται με πλειοψηφία της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας -δηλαδή με κυβερνητική πλειοψηφία- και ο υπουργός Επικρατείας θα ασκεί στενή εποπτεία. Πολλοί σημειώνουν επίσης ότι οι συνδικαλιστές ξαναμπαίνουν από την πίσω πόρτα στη συνδιοίκηση της ΕΡΤ, αν κι εδώ η απάντηση είναι ότι με το νέο σχέδιο νόμου οι δύο εκπρόσωποι των εργαζομένων θα εκλέγονται με μυστική ψηφοφορία από τη βάση.

Ανθρωποι με μεγάλη εμπειρία στα θέματα της δημόσιας τηλεόρασης λένε επίσης ότι, με το ανταποδοτικό τέλος των τριών ευρώ και την επιστροφή εργαζομένων, ο λογαριασμός απλώς... δεν βγαίνει. Kαι άνθρωποι της αγοράς αγωνιούν για το τι ακριβώς σημαίνει η αναφορά για ποσοστό 25% του ετήσιου προϋπολογισμού, που προβλέπει το σχέδιο νόμο για τις εξωτερικές παραγωγές, καθώς τονίζουν ότι οδηγεί σε μαρασμό μεγάλη μερίδα επαγγελματιών. Πώς ακριβώς θα γίνεται η αξιολόγηση του προσωπικού, τι θα ισχύσει για τις μεικτές παραγωγές, θα πριμοδοτείται ο Ελληνικός Κινηματογράφος; Τα ερωτήματα είναι πολλά. Απευθυνθήκαμε για διευκρινίσεις στον Νίκο Παππά, υπουργό Επικρατείας αρμόδιο για το θέμα της ΕΡΤ, αλλά οι υποχρεώσεις του στο Παρίσι, όπου συνόδευε τον πρωθυπουργό, δεν επέτρεψαν την επικοινωνία. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η «Κ» σήμερα ανοίγει τον φάκελο για τη νέα ΕΡΤ.

Ο υπουργός Επικρατείας

Τη νομιμοποίηση και του υπουργού Επικρατείας να ασκήσει αίτηση για τη λύση μιας ανώνυμης εταιρείας ραδιοτηλεοπτικών μέσων, στην περίπτωση που αυτή έχει παραβιάσει τις αρχές που προβλέπονται, εισάγει το νομοσχέδιο για την επανασύσταση της ΕΡΤ. Εως σήμερα, βάσει του κανονιστικού νόμου (κ.ν.) 2190/1920 περί ανωνύμων εταιρειών (αρ. 48, παρ. 1), ισχύουν τα εξής: «Η εταιρεία μπορεί να λυθεί με δικαστική απόφαση έπειτα από αίτηση οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον εάν: α) κατά τη σύσταση της εταιρείας δεν καταβλήθηκε το κεφάλαιο που ήταν καταβλητέο, ολικά ή μερικά, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου και του καταστατικού, β) η εταιρεία δεν έχει το ελάχιστο κεφάλαιο που ορίζεται κάθε φορά από τον νόμο, γ) το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων της εταιρείας, όπως προσδιορίζονται στο υπόδειγμα του ισολογισμού που προβλέπεται από το άρθρο 42γ, καταστεί κατώτερο του ενός δεκάτου (1/10) του μετοχικού κεφαλαίου και η γενική συνέλευση δεν λαμβάνει μέτρα κατά το άρθρο 47, δ) η εταιρεία δεν έχει υποβάλει, προς καταχώριση, οικονομικές καταστάσεις τριών (3) τουλάχιστον συνεχών διαχειριστικών χρήσεων, εγκεκριμένες από τη γενική συνέλευση. Εννομο συμφέρον για τη λύση της εταιρείας έχει και ο υπουργός Ανάπτυξης ή η κατά περίπτωση αρμόδια εποπτεύουσα Αρχή». Το άρθρο 18 του νέου νομοσχεδίου προβλέπει ότι η τελευταία φράση της παραγράφου αντικαθίσταται ως εξής: «Εννομο συμφέρον έχει και ο υπουργός Οικονομικών, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, καθώς και ο υπουργός Επικρατείας, αρμόδιος για θέματα Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης».

https://www.kathimerini.gr/807094/article/epikairothta/politikh/polla-ta-erwthmata-gia-thn-anaviwsh-ths-ert

Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Το πάρτι της ΠΟΣΠΕΡΤ έληξε

Πέμπτη, 12 Μαρτίου 2015

ΕΡΤ: Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Το πάρτι της ΠΟΣΠΕΡΤ έληξε

Όταν η κυβέρνηση λέει νέα αρχή για την ΕΡΤ, εννοεί νέα αρχή και όχι επιστροφή στο άρρωστο παρελθόν. Αυτό προκύπτει από το νομοσχέδιο που κατατέθηκε. Η βασική του αρχή είναι ότι την ΕΡΤ θα την λειτουργούν οι εργαζόμενοι και όχι οι εργατοπατέρες. Διαφωνεί κανείς;

Διαφωνεί η (εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα) ΠΟΣΠΕΡΤ. Με τίτλο, «επαναλειτουργεί η ΕΡΤ ή αλλάζει όνομα το έκτρωμα ΝΕΡΙΤ», η ΠΟΣΠΕΡΤ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι αποδέχεται το μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ και πως το μαύρο που έριξε στους δέκτες η προηγούμενη κυβέρνηση, γίνεται με το νέο νόμο....γκρίζο. Η ανακοίνωση υποστηρίζει ότι στο νομοσχέδιο υπάρχουν ασάφειες: δεν αναφέρεται ρητά ότι η ΕΡΤ θα ανοίξει με όλες τις δομές της ενώ ο συμψηφισμός των αποζημιώσεων όσων εργάστηκαν για τη ΔΤ και όσων απολύθηκαν παραπέμπεται σε υπουργική απόφαση.

Ποιο είναι το πρόβλημα της ΠΟΣΠΕΡΤ; Ότι δεν θα είναι στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΡΤ και στις επιτροπές που θα συγκροτηθούν (προγράμματος, οικονομικών κ.α.). Δηλαδή με βάση το νομοσχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ η ΠΟΣΠΕΡΤ δεν θα λύνει και δεν θα δένει στην Αγία Παρασκευή. Σύμφωνα με το άρθρο 10, οι δύο εκπρόσωποι των εργαζομένων θα επιλέγονται με μυστική καθολική ψηφοφορία, αλλά δεν θα μπορούν να είναι μέλη του διοικητικού συμβουλίου σε συνδικαλιστικά σωματεία και ενώσεις των εργαζομένων της ΕΡΤ, καθώς κάτι τέτοιο κρίνεται ασυμβίβαστο.

Έτσι η κυβέρνηση και ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς σπάνε τα στεγανά του παρελθόντος. Μέχρι τις 11 Ιουνίου 2013, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά και Βενιζέλου, οι «συνδικαλιστάδες» της ΠΟΣΠΕΡΤ συνδιοικούσαν έχοντας δημιουργήσει στεγανά και προσωπικά στάτους.

Για να μην χάσουν οι συνδικαλισταράδες την (μικρο)εξουσία που σχεδίαζαν να επαναποκτήσουν προτιμούν να μην ανοίξει η ΕΡΤ; Δεν θέλουν να αρθεί το «μαύρο» που έπεσε στη δημόσια τηλεόραση; Δεν θέλουν να επιστρέψουν στην εργασία τους οι απολυμένοι της ΕΡΤ, δηλαδή όσοι αρνήθηκαν να νομιμοποιήσουν το κλείσιμο πηγαίνοντας στην ΔΤ (Δήθεν Τηλεόραση) και τη ΝΕΡΙΤ;

Γιατί δεν δέχονται τον ελεγκτικό ρόλο που τους αναγνωρίζεται, αλλά θέλουν να στήσουν «μαγαζάκι»;

Τι λένε όμως οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, και κυρίως εκείνοι που έδωσαν τον αγώνα των 22 μηνών; Η Γενική Συνέλευση της ΕΡΤ 3 ζητά οριζόντια οργάνωση και αυτοδιαχείριση της παραγωγής ραδιοτηλεοπτικού προγράμματος, χωρίς όμως ούτε κι αυτή να θέτει θέμα συμμετοχής της ΠΟΣΠΕΡΤ στο ΔΣ της ΕΡΤ. Η ΠΟΣΠΕΡΤ είναι απέναντι στους εργαζόμενους της ΕΡΤ;

AvantiPopoloGR

https://www.avantipopolo.gr/2015/03/blog-post_558.html

Πίσω ολοταχώς με τη νέα ΕΡΤ

Πίσω ολοταχώς με τη νέα ΕΡΤ

ΠΟΠΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ

13/3/2015

Το νομοσχέδιο οδηγεί σε μια ΕΡΤ «εναλλακτικού» κυβερνητικού ελέγχου.

Η βίαιη κίνηση του εκκρεμούς, η οποία ξεκίνησε με το δημοκρατικώς απαράδεκτο και αψυχολόγητο «μαύρο» στην οθόνη της ΕΡΤ τον Ιούνιο του 2013, παρέσυρε το νέο νομοσχέδιο ανασυγκρότησης της δημόσιας τηλεόρασης σε μια σχεδόν άνευ όρων επιστροφή στα παλιά. Και όχι μόνον ως ονομασία, δηλαδή ΕΡΤ Α.Ε., αλλά με διατάξεις εξάρτησής της από τον κυβερνητικό έλεγχο, οι οποίες παραπέμπουν στη δεκαετία του ’80.

Δυστυχώς, η υπερφόρτωση του «μαύρου» με συμβολισμούς, οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν με τη λειτουργία μιας τηλεόρασης, δημόσιας ή μη, κατέληξαν στην πλήρη αθώωση της παλιάς ΕΡΤ, διευκολύνοντας, ως φαίνεται, να λησμονηθούν οι αμαρτίες της. Οι τελευταίες, όλες απόρροια των κυβερνητικών και παντός είδους κομματικών εξαρτήσεων, οι οποίες με τη σειρά τους διαμόρφωσαν το συνδικαλιστικό και συντεχνιακό οικοδόμημα, το οποίο κάθε τόσο καταγγελλόταν για την πρόκληση ασφυξίας και για την άρνηση κάθε εκσυγχρονισμού.

Επανερχόμαστε στα γνώριμα και θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο νόμος καταργεί τα προσχήματα και μεταφέρει πλήρως και ειλικρινώς τις εξουσίες στην κυβέρνηση, της οποίας το σύνθημα «πρώτη φορά Αριστερά» εκλαμβάνεται και ως εγγύηση για μια ΕΡΤ «εναλλακτικού» κυβερνητικού ελέγχου. Οπως κι αν έχει, μιλάμε για πλήρη έλεγχο, με τον υπουργό Επικρατείας να ασκεί την άμεση εποπτεία της -ακόμη και το στρατηγικό σχέδιο θα υποβάλλεται σε αυτόν, υποθέτουμε για να το εγκρίνει (άρθρ. 10, παράγρ. 10)- ενώ για τα μέλη του Δ.Σ. δεν υπάρχει κανένα εχέγγυο επιλογής χωρίς κομματικά κριτήρια, καμιά διαφάνεια σχετικά με τα προσόντα τους, αφού δεν προβλέπεται ούτε ανάρτηση υποψηφιοτήτων ούτε δημοσιοποίηση κριτηρίων. Δεν προβλέπεται καν δημόσια ακρόαση υποψηφίων, όπως τουλάχιστον είχε καθιερωθεί από προηγούμενους νόμους. Οχι ότι είχαν αποφευχθεί με τις προηγούμενες μεθόδους οι κομματικές επιλογές, αλλά διαμορφωνόταν τουλάχιστον ένα πεδίο κριτικής, στοιχειώδες για τη λειτουργία μιας Δημοκρατίας.

Επίσης, καταργείται οριστικώς ο θεσμός του Εποπτικού Συμβουλίου, που προέβλεπε ο νόμος για τη ΝΕΡΙΤ, «επαναστατικός» και μόνον για το γεγονός ότι για πρώτη φορά θεσμοθετούνταν ανάχωμα μεταξύ κυβέρνησης και δημόσιας τηλεόρασης. Αλλά το γεγονός ότι ο εν λόγω θεσμός εντέλει εκφυλίστηκε από τροποποιήσεις της προηγούμενης κυβέρνησης αποτελεί την επιπλέον απόδειξη ότι το πολιτικό σύστημα εντέλει συναντάται στις αντιλήψεις του περί ελάχιστου εύρους της «ανεξαρτησίας» της ΕΡΤ.

Σε παλιές δυσλειτουργικές εποχές οδηγεί και το άρθρο για την επιλογή των 7 μελών του Δ.Σ., τα οποία θα επιλέγονται με απλή πλειοψηφία της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, άρα με κυβερνητική πλειοψηφία, και δυστυχώς δεν προβλέπεται να είναι σχετικά με την ΕΡΤ, να γνωρίζουν τη λειτουργία της, εκτός από 2, τα οποία θα εκπροσωπούν τους εργαζομένους. Ως εκ τούτου άσχετοι με το αντικείμενο -κομματικοί φίλοι και ευνοούμενοι;- θα προσέρχονται μία φορά τον μήνα να παίρνουν σημαντικότατες αποφάσεις για το πρόγραμμα της δημόσιας τηλεόρασης.

Ενδιαφέρον σημείο του νομοσχεδίου αποτελεί και η ανάθεση όλων των αρμοδιοτήτων διοίκησης στον διευθύνοντα σύμβουλο, ενώ υπάρχει θέση προέδρου για την οποία δεν αναφέρονται κριτήρια και προσόντα. Μπορεί ως εκ τούτου να είναι ένα συμβολικό πρόσωπο―χωρίς απαραιτήτως τυπικά προσόντα σπουδών. Αλλά ποια θα είναι η λειτουργικότητα ενός τέτοιου ρόλου; Και ποια η απόδοση της όποιας αμοιβής του;

https://www.kathimerini.gr/807098/article/epikairothta/politikh/apoyh-pisw-olotaxws-me-th-nea-ert